| การขึ้นทะเบียน |
|---|
|
|---|
| ชื่อที่ขึ้นทะเบียน | อ่าวเมาะตะมะ |
|---|
| ขึ้นเมื่อ | 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 |
|---|
| เลขอ้างอิง | 2299[1] |
|---|
|
|
|---|
![]()
ภาพถ่ายดาวเทียมของอ่าวเมาะตะมะ
อ่าวเมาะตะมะ (พม่า: မုတ္တမပင်လယ်ကွေ့) เป็นพื้นน้ำส่วนหนึ่งของทะเลอันดามันทางตอนใต้ของประเทศพม่า ชื่อของอ่าวเมาะตะมะได้มาจากเมืองเมาะตะมะ แม่น้ำสะโตง, แม่น้ำสาละวิน และแม่น้ำย่างกุ้งต่างไหลลงสู่อ่าวนี้[2]
ลักษณะเฉพาะของอ่าวเมาะตะมะคือมีแนวชายฝั่งที่ได้รับอิทธิพลน้ำขึ้นน้ำลง ระดับน้ำขึ้นลงอยู่ในช่วงระหว่าง 4–7 เมตร โดยมีระดับน้ำขึ้นลงสูงสุดบริเวณอ่าวเมาะตะมะตะวันตก
ในช่วงกระแสน้ำขึ้นเมื่อระดับน้ำอยู่ที่ราว 6.6 เมตร เขตน้ำขุ่นจะครอบคลุมพื้นที่มากกว่า 45,000 ตารางกิโลเมตร ทำให้เป็นเขตน้ำขุ่นที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในมหาสมุทรโลก ช่วงกระแสน้ำลงที่ระดับ 2.98 เมตร พื้นที่ความขุ่นสูงจะลดเหลือ 15,000 ตารางกิโลเมตร ขอบพื้นที่ความขุ่นสูงจะเคลื่อนตัวไปมาพร้อมวงจรน้ำขึ้นลงร่วม 150 กิโลเมตร[3]
อ่าวนี้เป็นที่อยู่อาศัยของสายพันธุ์ต่าง ๆ[4] รวมทั้ง วาฬบรูด้า ที่ได้จำแนกชั้นชีววิทยาทางทะเลแล้ว[5]
ในปี พ.ศ. 2551 พบว่าเขตนี้อุดมไปด้วยแหล่งน้ำมัน เป็นแหล่งสำรวจน้ำมันมาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2557 ภายใต้ "โครงการพัฒนาซอติกะ" ซึ่งเป็นกลุ่มบริษัทระหว่างประเทศของอเมริกา (เชฟรอน), อังกฤษ (บีพี), ฝรั่งเศส (โททาล), จีน (CNOOC), ไทย (ปตท.สผ.), อินโดนีเซีย (PT Gunanusa) และ อินเดีย (L&T) ที่สำรวจน้ำมันในบล็อก M7, M9 และ M11[6][7]
16°31′15″N 97°00′45″E / 16.52083°N 97.01250°E / 16.52083; 97.01250
อ้างอิง
