ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2513 |
---|
แผนที่สรุปฤดูกาล |
ขอบเขตฤดูกาล |
---|
ระบบแรกก่อตัว | 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2513 |
---|
ระบบสุดท้ายสลายตัว | 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2513 |
---|
พายุมีกำลังมากที่สุด |
---|
|
ชื่อ | โฮป |
---|
• ลมแรงสูงสุด | 280 กม./ชม. (175 ไมล์/ชม.) |
---|
• ความกดอากาศต่ำที่สุด | 900 hPa (มิลลิบาร์) |
---|
|
สถิติฤดูกาล |
---|
พายุดีเปรสชันทั้งหมด | 28 |
---|
พายุโซนร้อนทั้งหมด | 24 |
---|
พายุไต้ฝุ่น | 12 |
---|
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น | 7 |
---|
ผู้เสียชีวิตทั้งหมด | 3909 |
---|
ความเสียหายทั้งหมด | ไม่ทราบ |
---|
|
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก 2511, 2512, 2513, 2514, 2515 |
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2513 (ค.ศ. 1970) เป็นฤดูของพายุหมุนเขตร้อนแต่ไม่มีการกำหนดช่วงของขอบเขตของพายุ แต่ส่วนใหญ่จะก่อตัวทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก ในช่วงระหว่างเดือนมิถุนายนและธันวาคม วันเหล่านี้ในแต่ละปีเมื่อพายุไซโคลนเขตร้อนมักจะก่อตัวทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของมหาสมุทรแปซิฟิก
ขอบเขตของบทความนี้จะจำกัดอยู่ทางบริเวณตอนเหนือของเส้นศูนย์สูตร และทางตะวันตกของเส้นแบ่งเขตวันสากล โดยพายุที่เกิดทางด้านตะวันออกของเส้นนี้และทางตอนเหนือของเส้นศูนย์สูตรจะถูกเรียกรวมๆว่า เฮอร์ริเคน ดูที่ ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2513
พายุหมุนเขตร้อนในแอ่งแปซิฟิกนี้ ศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่นของสหรัฐอเมริกาได้กำหนดหมายเลขและเติมตัวอักษร "W" ข้างหน้า
สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) จะใช้ชื่อของตนเองเมื่อมีพายุก่อตัวหรือทวีความรุนแรงในพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ (Philippine area of responsibility)
พายุ
ในฤดูกาลนี้มีพายุดีเปรสชันเขตร้อนก่อตัวขึ้นในแอ่งแปซิฟิกตะวันตกจำนวน 27 ลูก ในจำนวนนี้มี 24 ลูกทวีกำลังเป็นพายุโซนร้อน และในจำนวนนี้ 12 ลูกทวีกำลังเป็นพายุใต้ฝุ่น และในจำนวนนี้ 7 ลูกมีความรุนแรงเป็นถึงพายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น
พายุไต้ฝุ่นแนนซี (อาตัง)
พายุดีเปรสชันเขตร้อนสอง (โดย CMA)
พายุโซนร้อนสาม (โดย CMA)
พายุดีเปรสชันเขตร้อนบีซิง
พายุดีเปรสชันเขตร้อนห้า (โดย CMA)
พายุไต้ฝุ่นออลกา (เดลิง)
พายุโซนร้อนพาเมลา (กลาริง)
พายุโซนร้อนรูบี (เอมัง)
พายุโซนร้อนแซลลี
พายุโซนร้อนเทเรส
พายุโซนร้อนไวโอเลต (ฮีลิง)
พายุไต้ฝุ่นวิลดา (อีเลียง)
พายุไต้ฝุ่นแอนนิตา
พายุไต้ฝุ่นบิลลี (โลเลง)
พายุไต้ฝุ่นคลารา
พายุโซนร้อนเอลเลน (นอร์มิง)
พายุโซนร้อนฟรัน (โอยัง)
พายุไต้ฝุ่นจอร์เจีย
ชื่อของ PAGASA: ปีตัง
พายุไต้ฝุ่นโฮป
พายุไต้ฝุ่นไอริส
พายุไต้ฝุ่นโจอัน
ชื่อของ PAGASA: เซนิง
พายุไต้ฝุ่นเคท
ชื่อของ PAGASA: ตีตัง
พายุโซนร้อนลูอิส
พายุโซนร้อนมาร์จ (อูดิง)
พายุโซนร้อนโนรา
พายุโซนร้อนโอปอล
พายุไต้ฝุ่นแพทซี
ชื่อของ PAGASA: โยลิง
พายุโซนร้อนรูท
รายชื่อพายุในปี พ.ศ. 2513
รายชื่อของแอ่งมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ซึ่งตั้งโดยศูนย์ร่วมการเตือนภัยไต้ฝุ่น โดยพายุลูกแรกชื่อฟิลลิส และชื่อสุดท้ายคือมารี
อักเนส
บอนนี
คาร์เมน
เดลลา
เอเลน
เฟย
กลอเรีย
เฮสเตอร์
ไอร์มา
จูดี
คิท
โลลา
มามี
นีนา
โอรา
ฟิลลิส
ริตา
ซูซาน
เทสส์
ไวโอลา
วินนี
|
อลิซ
เบตตี
โครา
โดริส
เอลซี
ฟลอซซี
เกรซ
เฮเลน
ไอดา
จูน
เคที
โลร์นา
มารี
- แนนซี 1W
- ออลกา 2W
- พาเมลา 3W
- รูบี 4W
- แซลลี 5W
- เทเรส 8W
- ไวโอเลต 9W
- วิลดา 10W
|
- แอนนิตา 11W
- บิลลี 12W
- คลารา 13W
- ดอท 14W
- เอลเลน 15W
- ฟรัน 16W
- จอร์เจีย 17W
- โฮป 18W
- ไอริส 19W
- โจอัน 21W
- เคท 22W
- ลูอิส 23W
- มาร์จ 24W
- โนรา 25W
- โอปอล 26W
- แพตซี 27W
- รูท 28W
ซาราห์
เทลมา
เวรา
วันดา
|
เอ็มมี
แบ็บ
คาร์ลา
ดีนาห์
เอมมา
เฟรดา
กิลดา
แฮร์เรียต
ไอวี
เจียน
คิม
ลูซี
มารี
เนดีน
โอลีฟ
โพลี
โรส
ชีร์เลย์
ทริกซ์
เวอร์ไจนา
เวนดี
|
แหล่งข้อมูลอื่น