รัฏฐาภิบาลผสมกัมพูชาประชาธิปไตย

รัฏฐาภิบาลผสม กัมพูชาประชาธิปไตย (ค.ศ. 1982–90) រដ្ឋាភិបាលចំរុះកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ Gouvernement de coalition du Kampuchéa démocratique รัฏฐาภิบาลชาติในกัมพูชา (ค.ศ. 1990–93) រដ្ឋាភិបាលជាតិនៃកម្ពុជា Gouvernement national du Cambodge
1982–1993
ธงของรัฏฐาภิบาลผสมกัมพูชาประชาธิปไตย ตราแผ่นดิน
เพลงชาติ: สิบเจ็ดเมษามหาโชคชัย ដប់ប្រាំពីរមេសាមហាជោគជ័យ
ที่ตั้งของกัมพูชา ซึ่งยึดครองโดยเวียดนาม
สถานะ	รัฐบาลพลัดถิ่น เฉพาะกาล รัฐที่ได้รับการยอมรับของเขมรแดง
เมืองหลวง	โดยนิตินัย พนมเปญ Anlong Veng
ภาษาทั่วไป	เขมร
การปกครอง	รัฐบาลพลัดถิ่น เฉพาะกาล
ประธานาธิบดี
• 1982–1987	นโรดม สีหนุ
รองประธานาธิบดี
นายกรัฐมนตรี
• 1982	ซอน ซาน
ยุคประวัติศาสตร์	สงครามเย็น สงครามกัมพูชา-เวียดนาม
• ก่อตั้ง	22 มิถุนายน 1982
• ข้อตกลงสันติภาพปารีส	23 ตุลาคม ค.ศ. 1991
• เริ่มต้นภารกิจ UNTAC	15 มีนาคม 1992
สกุลเงิน	เรียล
รหัสโทรศัพท์	855
ก่อนหน้า ถัดไป กัมพูชาประชาธิปไตย ราชอาณาจักรกัมพูชา รัฐบาลชั่วคราวสหภาพแห่งชาติและการปลดปล่อยแห่งชาติกัมพูชา
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ	ประเทศกัมพูชา

รัฏฐาภิบาลผสมกัมพูชาประชาธิปไตย (เขมร: រដ្ឋាភិបាលចម្រុះកម្ពុជាប្រជាធិបតេយ្យ รฎฺฐาภิบาลจมฺรุะกมฺพุชาบฺรชาธิบเตยฺย; อังกฤษ: Coalition Government of Democratic Kampuchea: CGDK) เป็นการรวมตัวของกลุ่มการเมืองในกัมพูชาได้แก่เขมรแดง ภายใต้การนำของเขียว สัมพันและพล พต แนวร่วมปลดปล่อยแห่งชาติประชาชนเขมรของซอนซาน และพรรคฟุนซินเปกของสมเด็จพระนโรดม สีหนุ เพื่อจัดตั้งรัฐบาลผสมกัมพูชาประชาธิปไตยใน พ.ศ. 2525 โดยการผลักดันของกระทรวงการต่างประเทศของไทย สหรัฐและจีน^[2] โดยมีสมเด็จพระนโรดม สีหนุ เป็นผู้นำอย่างเป็นทางการ รัฏฐาภิบาลผสมกัมพูชาประชาธิปไตยเป็นตัวแทนของกัมพูชาในสหประชาชาติตั้งแต่ พ.ศ. 2525 – 2535 ทั้งนี้ เขมรแดงได้ยุบพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชาไปตั้งแต่ พ.ศ. 2524^[3]

เมื่อพลเอกชาติชาย ชุณหะวัณขึ้นเป็นนายกรัฐมนตรีได้ดำเนินนโยบายเปลี่ยนสนามรบให้เป็นสนามการค้า ทำให้นำไปสู่การเจรจากับเวียดนามจนเวียดนามถอนทหารออกจากกัมพูชาจนหมดใน พ.ศ. 2532 ต่อมาเมื่อเกิดการเจรจาสันติภาพกัมพูชา เขมรแดงเกิดความหวาดระแวงว่าการเข้าร่วมในข้อตกลงปารีสอาจเป็นกลลวงให้วางอาวุธเพื่อจับตัวไปดำเนินคดีฆ่าล้างเผ่าพันธุ์^[4] เขมรแดงจึงถอนตัวออกจากการเจรจาสันติภาพและไม่เข้าร่วมการเลือกตั้ง รวมถึงไม่ยอมปลดอาวุธและไม่ยอมให้ประชาชนในเขตของตนลงทะเบียนเพื่อเข้าร่วมการเลือกตั้งใน พ.ศ. 2536^[5] ทำให้สหประชาชาติคว่ำบาตรเขมรแดง รัฏฐาภิบาลผสมกัมพูชาประชาธิปไตยจึงยุติลง

การรับรองจากนานาชาติ

ค่ายผู้อพยพตามแนวชายแดนของสาธารณรัฐประชาชนกัมพูชา; 2522-2527

ประวัติศาสตร์

บทความหลัก: เหตุปะทะชายแดนไทย–เวียดนาม

อ้างอิง

1. "{title}" (PDF). เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 23 มกราคม 2017. สืบค้นเมื่อ 7 ตุลาคม 2017.
2. พวงทอง, 2552
3. เขียว สัมพัน, 2549
4. เขียว สัมพัน, 2549
5. พวงทอง, 2552

อ่านเพิ่ม

• Jeldres, Julio A (2005). Volume 1 – Shadows Over Angkor: Memoirs of His Majesty King Norodom Sihanouk of Cambodia. Phnom Penh: Monument Books. ISBN 974-92648-6-X.
• Osborne, Milton E (1994). Sihanouk Prince of Light, Prince of Darkness. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-8248-1639-1.
• Mehta, Harish C. (2001). Warrior Prince: Norodom Ranariddh, Son of King Sihanouk of Cambodia. Singapore: Graham Brash. ISBN 981-218-086-9.
• เขียว สัมพัน. ประวัติศาสตร์กัมพูชากับบทเรียนที่ผ่านมาของข้พเจ้า. อภิญญา ตะวันออก แปล. กทม. มติชน. 2549
• พวงทอง ภวัครพันธุ์. 2552. สงคราม การค้าและชาตินิยมในความสัมพันธ์ระหว่างไทย-กัมพูชา. กทม. มูลนิธิโครงการตำราสังคมศาสตร์. หน้า 41 – 84

แหล่งข้อมูลอื่น

• รัฐบาลและการเมืองในกัมพูชา- Coalition Government of Democratic Kampuchea