พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโส (อังกฤษ: Edward the Elder; อังกฤษเก่า: Ēadweard se Ieldra) เป็นพระเจ้าแผ่นดินราชวงศ์เวสเซ็กซ์ของราชอาณาจักรอังกฤษ ประสูติเมื่อคริสต์ทศวรรษ 870 และสวรรคตเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 924
พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดผู้อาวุโสเสด็จพระราชสมภพเมื่อประมาณปี ค.ศ. 870 ที่เวสเซ็กซ์ ในประเทศอังกฤษ เป็นพระราชโอรสในพระเจ้าอัลเฟรดมหาราช และ เอลสวิธ ทรงเสกสมรสกับ เอ็กกวินน์, เอลฟ์เฟลด และ อีดกิฟู และทรงราชย์ระหว่างวันที่ 26 ตุลาคม ค.ศ. 899 จนเสด็จสวรรคตเมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม ค.ศ. 924 ที่ฟาร์นดัน ออน ดี, เชสเชอร์, ราชอาณาจักรอังกฤษ
เอเธลลิง
ในบรรดาพระราชโอรสธิดาห้าพระองค์ที่เกิดแก่พระเจ้าอัลเฟรดและเอลสวิธที่รอดมาจนโต เอ็ดเวิร์ดเป็นพระราชบุตรองค์แรกและพระราชโอรสองค์ที่สอง พระนามที่ได้รับเป็นพระนามใหม่ในบรรดาผู้ปกครองในแซ็กซอนตะวันตก พระขนิษฐาและอนุชาต่างก็ได้รับพระนามตามพระราชบิดาหรือพระเจ้าแผ่นดินองค์ก่อนๆ พระนามของพระองค์อาจจะมาจาก “Eadburh” ซึ่งเป็นพระนามของพระอัยกีทางพระมารดาที่มีเชื้อสายเมอร์เซียและอาจจะมีความเกี่ยวดองกับพระเจ้าแผ่นดินเมอร์เซีย “Coenwulf of Mercia” และ “Ceolwulf I of Mercia” ก็เป็นได้ วันประสูติของพระองค์ไม่เป็นที่ทราบแน่นอนแต่สันนิษฐานกันว่าอาจจะราวคริสต์ทศวรรษ 870 และอาจจะระหว่างปี ค.ศ. 874 ถึงปี ค.ศ. 877[1]
ใน “พระราชประวัติของพระเจ้าอัลเฟรด” แอสเซอร์บันทึกว่าเอ็ดเวิร์ดทรงได้รับการศึกษาภายในราชสำนักพร้อมกับพระขนิษฐาเอลฟริธ เคานท์เตสแห่งฟลานเดอร์ส (Ælfthryth, Countess of Flanders) พระขนิษฐาอีกพระองค์หนึ่งมีความตั้งใจที่จะใช้ชีวิตภายในศาสนามาตั้งแต่ยังทรงพระเยาว์อาจจะเป็นด้วยว่าพระสุขภาพพลานามัยไม่ค่อยแข็งแรง ต่อมาก็ได้เป็นเจ้าอาวาสที่ชาฟสบรี ส่วนพระอนุชาองค์เล็กสุด เอเธลเวียรด (Æthelweard) ทรงได้รับการศึกษาภายในราชสำนักเช่นกันโดยทรงเรียนภาษาละตินซึ่งแสดงว่าคงตั้งใจว่าจะบวช เอ็ดเวิร์ดและเอลฟริธเรียนภาษาอังกฤษเก่าพร้อมทั้งความรู้เกี่ยวกับราชสำนักซึ่งแอสเซอร์กล่าวว่าเป็นการศึกษาที่เหมาะสมกับการเป็นเจ้านาย[2]
หลักฐานแรกที่กล่าวถึงเอ็ดเวิร์ดพบในหลักฐานที่เขียนในปี ค.ศ. 892 ที่เรียกพระองค์ว่า “filius regis” ที่หมายถึงพระโอรสของกษัตริย์ในเอกสารมอบที่ดินที่นอร์ธ นิวน์ตันใกล้พิวซีย์ในวิลท์เชอร์ให้แก่เอิร์ลเอเธลเฮลม (Æthelhelm)[3] แม้ว่าเอ็ดเวิร์ดจะเป็นพระโอรสองค์โตของกษัตริย์แต่มิได้หมายความว่าจะทรงเป็นมกุฏราชกุมาร จนกระทั่งคริสต์ทศวรรษ 890 ผู้ที่น่าจะได้สืบราชบัลลังก์ต่อจากพระเจ้าอัลเฟรดในขณะนั้นคือพระภาคิไนยของเอ็ดเวิร์ด เอเธลโวลด์แห่งเวสเซ็กส์ (Æthelwold of Wessex) และ เอเธลเฮลม พระราชโอรสของเอเธล์เรดแห่งเวสเซ็กซ์ (Æthelred of Wessex) พระเชษฐาของพระเจ้าอัลเฟรดผู้เป็นกษัตริย์ก่อนพระองค์ เอเธลโวลด์และเอเธลเฮลมมีพระชนมายุแก่กว่าเอ็ดเวิร์ดราวสิบปี หลักฐานเกี่ยวกับเอเธลเฮลมหายไปราวคริสต์ทศวรรษ 890 คงจะเป็นเพราะเสียชีวิต แต่ใบประกาศ (charter) จากช่วงเวลานั้นแสดงหลักฐานว่าเอเธลโวลด์เป็นพยานต่อหน้าเอ็ดเวิร์ด ซึ่งเชื่อกันว่าอาจจะเกี่ยวกับตำแหน่งฐานะของทั้งสองคน[4] เมื่อกล่าวถึงความเหมาะสมในการขึ้นครองราชย์แล้วเอเธลโวลด์ก็มีภาษีดีกว่าเอ็ดเวิร์ดตรงที่ว่ามีอายุมากกว่าและมีประสบการณ์มากกว่า และขณะที่พระมเหสีของพระเจ้าอัลเฟรดมิได้ถูกเรียกว่าพระราชินีและไม่เคยได้รับการราชาภิเษก แต่พระมารดาของเอเธลโวลด์และเอเธลเฮลมถูกเรียกว่าพระราชินี[5]
อ้างอิง
- ↑ ODNB; Yorke.
- ↑ ODNB; Yorke; Asser, c. 75.
- ↑ ODNB; PASE; S 348; Yorke.
- ↑ ODNB; S 356; Yorke.
- ↑ Asser, c. 13; S 340; Yorke. Check Stafford, "King's wife".
ดูเพิ่ม
