กองทัพเบลเยียม

กองทัพเบลเยียม
Armée belge / Belgisch leger belgische Armee
ตราอาร์มประจำของกองทัพเบลเยียม
ก่อตั้ง	ค.ศ. 1830
เหล่า	กองทัพบก  กองทัพเรือ  กองทัพอากาศ กองทหารแพทย์ (Medical Component)
ผู้บังคับบัญชา
ผู้บังคับบัญชาสูงสุด	สมเด็จพระราชาธิบดีฟีลิป
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม	เปียเตอร์ เดอ เกรม (พรรค CD&V)
ผู้บัญชาการทหารสูงสุด	พลเอก เฌราร์ด แวน กาเลนแบร์ก
กำลังพล
อายุเริ่มบรรจุ	อายุ 18 ปีบริบูรณ์
ยอดประจำการ	3,3000 นาย (อันดับที่ 76th)
ยอดสำรอง	6,000 นาย
รายจ่าย
งบประมาณ	3 พันล้านยูโร (FY09)[1]
ร้อยละต่อจีดีพี	1.2% (FY09)
บทความที่เกี่ยวข้อง
ยศ	ยศทหารเบลเยียม

กองทัพเบลเยียม (ฝรั่งเศส: Armée belge, ดัตช์: Belgisch leger) คือกองกำลังทหารของราชอาณาจักรเบลเยียม กองทัพเบลเยียมได้ก่อตั้งขึ้นภายหลังจากการประกาศอิสรภาพในเดือนตุลาคม ค.ศ. 1830 ตั้งแต่นั้นมาได้มีส่วนร่วมสำคัญยิ่งในการรบในสงครามโลกครั้งที่ 1, สงครามโลกครั้งที่ 2, สงครามเย็น (สงครามเกาหลี), วิกฤตการณ์คอซอวอ, โซมาเลีย และอัฟกานิสถาน กองพลร่มคอมมานโด (Para Commando) ได้เข้าคุมสถานการณ์ในแอฟริกากลางหลายครั้งเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยและการอพยพชาวเบลเยียมออกจากบริเวณ ในปัจจุบันกองทัพเบลเยียมนั้นยังประจำการเพื่อรักษาความสงบเรียบร้อยในเลบานอน อัฟกานิสถาน และอ่าวอีเดน

กองทัพเบลเยียมนั้นแบ่งออกเป็น 4 เหล่าทัพ ได้แก่ กองทัพบก (Land Component), กองทัพอากาศ (Air Component), กองทัพเรือ (Naval Component) และกองทหารแพทย์ (Medical Component)

ประวัติ

บทความหลัก: ประวัติศาสตร์การทหารของเบลเยียม

สถานะในปัจจุบัน

ตั้งแต่ปีค.ศ. 2002 โดยพระบรมราชโองการของสมเด็จพระราชาธิบดีอัลแบร์ที่ 2 ให้รวมเหล่าทัพทั้งสามเหล่าที่เคยแยกกันอย่างอิสระให้รวมเป็นโครงสร้างหน่วยเดียว และแบ่งแยกเป็นสี่ทัพย่อย (Components) ซึ่งประกอบด้วยจำนวนทหารทั้งสิ้นที่ยังอยู่ในปฏิบัติการประมาณ 47,000 นาย โดยกองทัพเบลเยียมนั้นถูกแบ่งโครงสร้างดังนี้

1. กองทัพบก (Land Component) ในอดีตเคยเรียกว่า "กองทัพบก" (Land Force) (Land Force / Force Terrestre / Landmacht / Heer);
2. กองทัพอากาศ (Air Component) ในอดีตเคยเรียกว่า "กองทัพอากาศ" (Air Force / Force Aérienne / Luchtmacht / Luftmacht);
3. กองทัพเรือ (Marine Component) ในอดีตเคยเรียกว่า "กองทัพเรือ" (Navy Force / Force Navale / Zeemacht / Seemacht),
4. กองทหารแพทย์ (Medical Component) ในอดีตเคยเรียกว่า "กองบริการเสนารักษ์" (Medical Service / Service Médicale / Medische dienst / Sanitätsdienst).

งบประมาณทั้งสิ้นกว่า สามพันสี่ร้อยล้านยูโรนั้นถูกแบ่งให้กับเหล่าทัพทั้งสี่โดยแบ่งเป็นอัตราส่วนดังนี้^[2]

• ร้อยละ 63 เป็นเงินเดือน
• ร้อยละ 25 เป็นค่าบำรุงรักษาอาวุธยุทโธปกรณ์
• ร้อยละ 12 เป็นค่าลงทุนต่างๆ

ศูนย์กลางการปฏิบัติการของกองทัพแต่ละเหล่านั้น (COMOPSLAND, COMOPSAIR, COMOPSNAV and COMOPSMED) ถือเป็นหน่วยงานขึ้นตรงต่อกรมการพนักงานฝ่ายปฏิบัติการและฝึกอบรม กระทรวงกลาโหม ซึ่งกำกับดูแลโดยผู้ช่วยผู้บัญชาการฝ่ายปฏิบัติการและฝึกอบรม (ACOS Ops & Trg) และผู้บัญชาการทหารสูงสุด (CHOD) อีกสายหนึ่งคือ ผู้ช่วยผู้บัญชาการฝ่ายข่าวกรองและความปลอดภัย (ADIV - SGRS) ซึ่งกำกับดูแลงานด้านข่าวกรองโดยเฉพาะ

เชิงอรรถ และ อ้างอิง

เชิงอรรถ

อ้างอิง

1. Defence Expenditures of NATO Countries (1985–2009)
2. Het Nieuwsblad; saturday 19, sunday 20 and monday 21 july 2008

หนังสืออ่านเพิ่มเติม

แหล่งข้อมูลอื่น