Mark van Bommel e filloi karrierën e tij amatore në skuadrën lokale të RKVV Maasbracht përpara se të meritojë kontratë profesionale me Fortuna Sittard në vitin 1992. Kolegët e tij të tjerë tek Fortuna të cilët në atë kohë më vonë do t’i bashkangjiteshin PSV-së së bashku me të ishin edhe Wilfred Bouma dhe Kevin Hofland.
PSV
Van Bommel nënshkroi me PSV në vitin 1999 ku ai formoi partneritet mesfushe me zviceraninJohann Vogel. Ai me skuadrën fitoi tre tituj Eredivisie dhe dy Johan Cruijff Shield. Ai u emërua si Lojtari Holandez i Vitit në vitet 2001 dhe 2005.
Në sezonin e tij të fundit me PSV-në, duke e ndihmuar skuadrën deri tek titulli i ligës holandeze dhe vend në gjysmëfinale të UEFA Champions League, ai pritej t’i bashkohet vjehrrit të tij Bert van Marwijk i cili në atë kohë e menaxhonte skuadrën nga Bundesliga, Borussia Dortmund, por van Bommel zgjodhi të qëndrojë me PSV-në deri në fund të sezonit 2004-05.
Pas humbjes në gjysmëfinale në UEFA Champions League kundrejt AC Milanit dhe me titullin e Eredevise në duart e PSV-së në fund të prillit, ai konfirmoi se do t’i bashkangjitet Barcelonës në maj të vitit 2005 pasi që skuadra e kishte fituar ligën e tyre shtëpiake.
Van Bommel me Barcelonën.
Barcelona
Duke kërkuar që ta forcojë skuadrën e tij e cila tashmë e kishte fituar titullin, Frank Rijkaard e mori pa para van Bommelin për Barcelonën, skuadrën për të cilën ai e kishte mbështetur që si fëmijë. Van Bommeli e kaloi atë verë përpara se të shkojë në Spanja duke mësuar gjuhën spanjolle në një manastir në Eindhoven. Ngjashëm me pozicionin e tij tek PSV ku ai më së shumti luante si një top-fitues në mesfushë, Rijkaard e përdorte van Bommelin më së shumti si një mesfushor qendre agresiv, duke i shfrytëzuar aftësitë e tij si top-fitues për t’i kompletuar lojtarët më të aftë që tashmë luanin për skuadrën. Sa i përket rolit të tij në skuadër, gjatë kampanjës së ligës ai ndërrohej me shokët e skuadrës Xavi, Edmílson, Andrés Iniesta, Deco dhe Thiago Motta, duke u shfaqur në 24 ndeshje shtëpiake dhe 12 ndeshje të tjera në kompeticionet për kupë. Sezoni i tij tek Barcelona ishte shumë i suksesshëm ku skuadra fitoi La Ligan dhe UEFA Champions League 2005-06. Ai e fitoi titullin e tij të tretë me skuadrën më 20 gusht 2006 ku Barça mundi rivalët e tyre të qytetit RCD Espanyol në Supercopa de España 2006. Gjashtë ditë më vonë, megjithatë, u njoftua se van Bommel i është bashkuar FC Bayern München.
Më 26 gusht 2006, menaxheri i FC Bayern München, Uli Hoeneß njoftoi se van Bommeli do t’i bashkohet skuadrës Bavareze. Raportet mediatike spekulonin se blerja ishte nxitur nga saga e vazhdueshme e transferimit të Owen Hargreaves, por Hoeneß këmbënguli që skuadra ka për qëllim të vazhdojë me të dy lojtarët. Bayern Munich i pagoi Barcelonës 6 milionë euro për marrëveshjen.
Shumë shpejtë pasi bashkimit me skuadrën gjermane, van Bommel dëshmoi të jetë një lojtar kyç për ta, duke siguruar fuqi në mes të fushës. Për shkak të paraqitjeve të tija të mrekullueshme gjatë sezonit të tij të parë me Bayernin, ai u vota si Lojtari më i mirë i Vitit i Bayernit në sezonin 2006-07, duke i mposhtur të preferuarit e fansave tanimë për shumë vite, Roy Makaay dhe Mehmet Scholl. Kur Oliver Kahn u pensionua në vitin 2008, van Bommel u zgjodh kapiten i skuadrës. Ai ishte kapitani i parë jo-gjerman i Bayern Munich.
Milan
Më 25 janar 2011, van Bommel nënshkroi një kontratë gjashtë mujore me skuadrën italiane Milan në një transferim pa para pasi që e ndërpreu kontratën e tij me Bayern Munich. Atij iu dha numri katër, dhe një ditë më vonë, bëri debutimin e tij në një fitore 2-1 kundrejt Sampdorias në gjysmëfinale të Coppa Italia 2010–11. Më 29 janar 2011, van Bommel bëri debutimin e tij në Seria A kundrejt Catania Calcio, ai u ndëshkua me karton të kuq pas marrjes së kartonit të verdhë të dytë shumë shpejtë në pjesën e dytë. Megjithatë, që nga atëherë ai është adoptuar me futbollin italian dhe është bërë një lojtar i rregullt në skuadrën e Max Allegrit, duke kontribuar shumë në fitoret 3-0 kundrejt Napolit dhe rivalëve nga qyteti Inter. Ai filloi ndeshjen nga minuta e parë kundrejt Roma më 7 maj 2011. Kjo ndeshje i solli Milanit Scudettoon e tyre të 18-të. Më 17 maj 2011, Milani njoftoi se van Bommel e ka zgjatur kontratën e tij edhe për një vit.
Menaxheri i kombëtares holandeze Marco van Basten ishte i pakënaqur me paraqitjet mbrojtëse të van Bommelit në ndeshjen e kualifikimit për Kampionatin Botëror të Futbollit 2006 kundrejt Rumanisë dhe më pas nuk i thirr për ndeshjet e mbetuar kualifikuese. Shumë vëzhgues të futbollit holandez besonin se karriera e van Bommelit me kombëtaren kishte mbaruar, ai u thirr përsëri në kombëtaren holandeze në Kampionatin Botëror të Futbollit 2006.
Në Kampionatin Botëror 2006, van Bommel luajti në tre ndeshje për vendin e tij (të gjitha me përjashtim të ndeshjes kundrejt Argjentinsë, ku të dyja skuadrat e kishin siguruar plasmanin e tyre në fazën eliminuese të kompeticionit). Ai u zëvendësua dy herë në këta tre ndeshje. Pozicioni i tij në skuadër ishte si gjysmë-djathtas. Detyrat e tij kryesisht ishin të luajë rolin ankorohen në mesfushën holandeze me tre mesfushorë në formacionin e tyre të zakonshëm 4-3-3.
Një konkurrent tejet i vështirë adresimi, ai ishte i pari nga shumë lojtar që u ndëshkua në ndeshjen e raundit të dytë në humbjen kundrejt Portugalisë, e njohur shtypi si "Beteja e Nurembergut". Pas Kampionatit Botëror, van Bommel nuk u ftua për ndeshjen kualifikuese të Kampionatin Evropian të Futbollit 2008 kundrejt Luksemburgut dhe Bjellorususë. Në shtator të vitit 2006, pas kalimit të tij tek Bayerni, ai u përfshij në skuadrën e Van Bastenit për ndeshjen kundrejt Bullgarisë; megjithatë, van Bommel deklaroi (së bashku me Ruud van Nistelrooy) se ai nuk do të lujë kurrë për Oranje përderisa van Basten është në krye. Kur van Basten u largua për të menaxhuar Ajaxin, menaxheri i ri i kombëtares holandeze dhe vjehrri Bert van Marwijk ftoi van Bommelin përsëri, e cila çoi në rikthimin e tij në kombëtaren holandeze. Van Bommel ishte pjesë e njëmbëdhjetë të parëve në skuadrën holandeze në Kampionatin botëror të futbollit 2010 i drejtuar nga Bert van Marwijk.
Van Bommeli i zgjodh nga vjehrri i tij Bert van Marwijk për të trashëguar Giovanni van Bronckhorst si kapiten i ri i Holandës, pavarësisht pretendimeve fillestare se ai nuk donte të jetë kapiteni i ri, duke munguar në kombëtare për dy vite. Ai për së pari herë u bë kapiten i skuadrës në fitoren 5-0 si mysafir kundrejt San Marinos. Kundrejt San Marinos, van Bommeli ishte kapiten i kombëtares holandeze në një fitore rekord thyese 11-0 në Eindhoven më 2 shtator 2011.
Jeta Personale
Van Bommeli është i martuar me Andra, vajzën e Bert van Marwijk, me të cilën ka tre fëmijë: Thomas, Ruben dhe Renée.[2]
^Benjamin Strack-Zimmerman. "Mark van Bommel". National Football Teams. Marrë më 16 dhjetor 2018. {{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri |language= (Ndihmë!)
.jpg)
