Lovro Klemenčič (1891 — 1928) je bio slovenski komunista, učesnik Oktobarske revolucije i aktivista KPJ.
Biografija
Lovro Klemenčič rođen je 9. avgusta 1891. godine u Šentvidu kod Stične. Kao student medicine u Beču, 1912. godine postao je jedan od vodećih članova nacionalno-revolucionarne organizacije „Preporod“ i saradnik njenog istoimenog lista. 1913. godine otputovao je u Rusiju gde se zbližio s eserima. Na početku Prvog svetskog rata predao se Rusima. Kasnije je kao dobrovoljac bio u Srbiji, na Krfu i u Solunu, odakle je 1917. godine otputovao u Rusiju da bi publicistički delovao za demokratsko ujedinjenje Južnih Slovena.
Pod uticajem Oktobarske revolucije pridružio se boljševicima i vratio se u domovinu 1919. godine da bi se posvetio organizovanju levog krila u slovenačkoj socijaldemokratiji. Posle otcepljenja levice osnovao je zajedno sa Vladislavom Fabijančičem u maju 1920. godine slovenački organ Komunističke partije Jugoslavije (KPJ), „Rdeči prapor“. Posle Vukovarskog kongresa bio je prvi sekretar Pokrajinskog komiteta kpj za Sloveniju. U Ustavotvornu skupštinu izabran je na listi KPJ u Makedoniji. Posle donošenja Obznane i Zakona o zaštiti države osnovao je 1921. godine legalni organ KPJ „Delavske novice“.
Zbog široke lokalne, odnosno pokrajinske, primene taktike jedinstvenog fronta prvo sa socijalistima i hršćanskim socijalistima na izborima marta 1923. godine, kao i zbog negativnog odnosa prema Nezavisnoj radničkoj partiji Jugoslavije koja je u to vreme osnovana, bio je u aprilu 1923. uklonjen s položaja pokrajinskog sekretara i isključen iz KPJ. Godine 1925. se priključio Bernotovoj socijalističkoj frakciji, uticao na njenu radikalizaciju i na zajedničko istupanje sa KPJ na parlamentarnim izborima 1927. godine.
Umro je 28. jula 1928. godine u Podbrezju.
Literatura
