Joža Rutić (Zagreb, 15. novembar 1910 — Mostar, 11. avgust 1977) je bio jugoslovenski filmski i pozorišni glumac.
Biografija
Od 1931. nastupao u dramskim i operetnim ulogama u zagrebačkom HNK-u, gdje je 1936. postao stalni član. Njegov smisao za scensku komiku posebno je dolazio do izražaja u karakternim ulogama (Uzorinac u Ljubici A. Šenoe; Tomo u Molijèrovu Umišljenom bolesniku; Florindo u Lašcu i Fabricio u Krčmarici Mirandolini K. Goldonija), među kojima se posebno izdvajaju interpretacije Uga Tudeška u Dundu Maroju M. Držića i Mišča u Prodanome dedeku Antona Hamika. Bio je vrhunski tumač dijalektalnih dela i kajkavskog repertoara (Pohabi u Diogenešu T. Brezovačkog i Gregur u Baronu Tamburlanoviću), a veliku popularnost stekao je nastupima u kabaretu Dverce, za koji je ujedno napisao i niz satiričkih, društvenokritičkih tekstova, kupleta i popevki.
Bio je jedan od osnivača i voditelja Kazališta narodnog oslobođenja (od kraja aprila 1942), a nakon rata otišao je u Beograd (Horvat u Na kraju puta M. Matkovića; Klanfar u Ledi M. Krleže; Kajgana u Ženidbi N. V. Gogolja).
Bio je oženjen glumicom Ivkom Rutić, sa kojom je zajedno bio u partizanima. U toku bitke na Sutjesci, juna 1943. godine, rodila se njihova ćerka Dina Rutić, koja je takođe bila glumica i supruga glumca Zorana Radmilovića.
Autor je dviju vrlo popularnih kajkavskih popevki - Kak taubeka dva i Joj, mene joj, črleni je lajbek moj.
Filmografija
Glumac
TV serija
| Od
|
Do
|
Naziv
|
Uloga
|
Vanjske veze
