Jabukovac je naselje u opštini Negotin u Borskom okrugu. Prema popisu iz 2002. bilo je 1884 stanovnika (prema popisu iz 1991. bilo je 2988 stanovnika). Do 1965, godine je ovo naselje sedište Opštine Jabukovac koju su činila naseljena mesta: Dupljane, Jabukovac, Malajnica, Plavna, Šarkamen, Štubik, Urovica i Vratna. Posle ukidanja opštine područje bivše opštine je u celini ušlo u sastav opštine Negotin.
Selo Jabukovac, prema legendi, nastalo je oko „sto godina posle kosovske bitke“. Ova legenda ima i naučne potpore, jer se Jabukovac prvi put pominje u potpisu iz 1530. godine, kada ima 10 kuća. Selo tada pripada fetislamskojnahiji. Fetislam, grad u neposrednoj blizini Kladova, je osnovao Sulejman Veličanstveni1542. godine, a znači u prevodu „zaštitnik Islama“.
Prema kazivanjima, selo je osnovao „neki Marko“, prebeg iz Prizrena, sa sinovima Bankom i Bogojem, naselivši se pored neke jabuke. Prema tome su Bankovići i Bogojevići najstarije porodice u selu.
U Jabukovcu se 27. jula2007. godine, dogodilo najveće masovno ubistvo u modernoj istoriji Srbije kada je Nikola Radosavljević (39) hicima iz lovačke puške ubio devet meštana sela, a dvoje ranio.
Demografija
Ulica u Jabukovcu
U naselju Jabukovac živi 1606 punoletnih stanovnika, a prosečna starost stanovništva iznosi 47,9 godina (46,5 kod muškaraca i 49,2 kod žena). U naselju ima 712 domaćinstava, a prosečan broj članova po domaćinstvu je 2,64.
Ovo naselje je u uglavnom naseljeno Srbima (prema popisu iz 2002. godine), a u poslednja tri popisa, primećen je pad u broju stanovnika.
Stanovnici Vlasi se dele na Ungurjane (došli iz Erdelja i okoline) i Carane (došli iz Rumunije kao zemljoradnici).
Jabukovac je ratarsko-stočarsko seosko naselje zbijenog tipa udaljeno 28 km severozapadno od Negotina. Smešteno je na prosečno 176 metara nadmorske visine, na dolinskim stranama Skočke reke, leve pritoke reke Zamne. Severna geografska širina naselja je 44o 20’56” istočna geografska dužina 22o 22’ 50”, a površina atara 9.729 hektara. Do ovog naselja se može stići asfaltnim putem od Negotina preko Jasenice i Štubika ili putem Negotin-Kladovo preko naselja Dupljane.
O postanku naselja postoje dva tumačenja - po prvom ga je krajem 15. veka „pored neke divlje jabuke“ zaselila jedna porodica iz okoline Prizrena, a po drugom da su ga naseli „još u tursko vreme“ stanovnici turskog utvrđenja Dud koje se nalazilo na obali Dunava. Prvi put se Jabukovac pominje u turskim popisima 16. veka (1530 - 10 kuća, 1586 - 17 kuća), zatim na austrijskim kartama početkom 18. veka pod imenom Jabukonjiz (1736 - 34 kuće) i kasnije u 19. veku (1846 – 390 kuća, odnosno 1866 – 578 kuća). Današnje naselje je podeljeno na četiri kraja (Boronga, Donji, Osoje i Dudasko brdo) i više grupa rodovskih kuća. Nakon Prvog svetskog rata u njemu su živele sledeće porodice: Bogoješti, Bankulešti i Lulalešti (slava sv. Jovan), Borange, Stanešti, Vuješti, Belegešti i Nikešti (slava sv. Arhanđeo), Đoćešti (slava sv. Nikola), Đogešti (slava sv. Arhanđeo), Brankulešti (slava sv. Nikola), Andriješti (slava sv. Arhanđeo), Mamaljigešti i Gorešti (slava Petkovica), Stojkočešti (slave sv. Arhanđeo i Petkovica), Gipsari (slava sv. Arhanđeo), Radomirešti i Bobarešti (slava Petkovica), Pavlići i Puljeci (slava sv. Arhanđeo), Busjoci (slava Petkovica), Mamanešti (slava sv. Arhanđeo), Klisurešti i Korencešti (slava Petkovica), Đenovešti (slava sv. Nikola), Urdešti (slava Petkovica), Krtorešti (slava sv. Nikola), Barbucešti (slava sv. Arhanđeo), Bubulješti (slava sv. Arhanđeo), Olarešti (slava Petkovica), Njegoicešti (slava sv. Arhanđeo), Kikidžešti (slava Petkovica), Porkarešti (slava sv. Arhanđeo), Kazimirovići (slava sv. Jovan), Dobrivoješti, Velkulješti, Trikešti, Kećešti i Filčešti (slava Đurđevdan), Merćešti, Živešti i Blendešti (slava Đurđevdan), Rkulješti (slava sv. Alimpije), Gurenešti (slava sv. Stevan), Ognjanovići (slava sv. Luka), Pulekići (slava Petkovdan),Stanesići Savkovići, Živkovići i Matići (slava sv. Vrač), Srbulovići (slava Petkovdan), Krajtarovići (slava Petkovica), Tujkešti, Janožešti, Kiriđešti, Golumbešti i Vikešti (slava Mala Gospojina), Tanasešti (slava sv. Nikola), Babajelji (slava Petrovdan), Petrikešti (slava sv. Arhanđeo), Trokešti (slava sv. Arhanđeo), Pupušon (slava sv. Arhanđeo), Jovanovići (slava sv. Alimpije), Petrovići (slava sv. Nikola), Milojkovići (slava Petkovica), Ristići (slava sv. Alimpije) i Grozdići (slava Mala Gospojina).
Antropogeografskim i etnološkim izučavanjima svrstano je u vlaška naselja.
Zavetina Jabukovca je Spasovdan, dok je crkva u naselju posvećena Vaznesenju Gospodnjem podignuta 1869. godine. Tokom svog razvoja naselje je imalo tri crkve - staru „od slabog materijala“ koju su zapalili Turci, drugu za vreme vlade dinastije Obrenović, i treću podignutu 1914. godine.
Stanovništvo Jabukovca je pravoslavno, prilikom popisa nacionalno se izjašnjava kao srpsko i uglavnom se bavi ratarstvom i stočarstvom.
Godine 1921. Jabukovac je imalo 443 kuća i 7.948 stanovnika, 1948. – 1118 kuća i 4.550 stanovnika, a 2002. godine 1.312 kuća i 1.865 stanovnika. Po popisu iz 1981. godine na privremenom radu u inostranstvu iz ovog naselja naslazio se 461 stanovnik.
Od 1890. do 1947. godine bio je sedište sreza, a do 1965. godine sedište opštine Jabukovačke.
Osmorazredna osnovna škola u naselju postoji od 1846. godine. Školske 2006/2007. godine imala je 153 učenika.
Zemljoradnička zadruga u Jabukovcu osnovana je 1899. godine, elektrifikacija naselja urađena 1959. godine, Dom kulture izgrađen 1950. godine, a vodovod izgrađen 1978. godine. Asfaltni put i telefonske veze sa svetom Jabukovac dobija 1979. godine.
U Jabukovcu postoji i Dobrovoljno vatrogasno društvo, Fudbalski klub „Polet“ (osnovan 1963. godine) i Kulturno-umetničko društvo „Floričika“ (osnovano 1970. godine).
