Avdo Humo (1914 — 1983) je bio društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Bosne i Hercegovine i narodni heroj Jugoslavije.
Biografija
Rođen je 1. 2. 1914. godine u Mostaru. Osnovnu školu završio je u rodnom mestu. Revolucionarnom pokretu pristupio je već u gimnaziji u Mostaru. Školovanje je, zbog isključenja, nastavio u Bihaću. Filološki fakultet, studije svetske i jugoslovenske književnosti, završio je u Beogradu, gde je bio jedan od organizatora i učesnika u akcijama socijalističi orijentisanih progresivnih studenata. Član SKOJ-a je bio od 1934, a Komunističke partije Jugoslavije od 1935. godine.
Organizovao je studente iz Bosne i Hercegovine u omladinsko društvo „Petar Kočić“ i u sekciju „Neretva“ u kojima su politički delovali članovi KPJ.
Humo je jedan od istaknutijih aktivista KPJ pred Drugi svetski rat. Godine 1940. izabran je u Pokrajinski komitet KPJ za BiH. Kao član PK KPJ i GŠ NOP-a za BiH deluje 1941. godine u Hercegovini na organizovanju oružane borbe i učvršćenju partijske organizacije. Po zadatku prelazi u Sarajevo i organizuje ilagalni rad. Bio je jedan od organizatora održavanja, većnik i član ZAVNOBiH-a od Prvog zasedanja, član Predsedništva i potpredsednik ZAVNOBiH-a i član Oblasne narodnooslobodilačke skupštine za Hercegovinu. Biran je za većnika AVNOJ-a.
Godine 1943, bio je jedan od pokretača lista „Oslobođenje“.
Bio je član jugoslovenske delegacije na mirovnoj konferenciji u Parizu 1946. godine.
Humo je obavljao najodgovornije partijske i državne funkcije:
Od 1945. do 1963. godine, neprekidno je bio biran za republičkog i saveznog poslanika.
Bio je general-major JNA u rezervi.
Njegova supruga Olga, bila je ćerka ministra inostranih poslova Kraljevine Jugoslavije Momčila Ninčića, a tokom NOB-a jedna od sekretarica Josipa Broza Tita. Njegov stric Hamza bio je poznati bosansko-hercegovački pisac.
Umro je 24. 1. 1983. godine u Opatiji. Sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i ostalih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja Jugoslavije odlikovan je 27. 11. 1953. godine.
Bibliografija
- Svetozar Marković, Beograd 1975;
- Godine iskušenja i podviga, Beograd 1977;
- Moja generacija, Beograd i Sarajevo 1984 (posle smrti)
Literatura