decembar 1216. ili januar 1217. - Manojlo I postaje vaseljenski patrijarh u nikejskom izgnanstvu (do 1222).
21. 1. - Papinska bula Gratiarum omnium, odobren Red propovjednika, poznatiji kao Dominikanci.
30. 1. - Pismo pape Honorija III ugarsko-hrvatskom kralju Andriji II.: "raduje ga" što je kralju ponuđeno latinska carska kruna, ali mu još ne može kazati svojega mnijenja, podsjeća ga na obećanje o križarskom ratu[1].
mart - Pruski križarski rat: papinska bula odobrava propovijedanje pohoda protiv poganskih Prusa, koji napadaju kršćane; ratovanje će trajati šest desetljeća.
9. 4. - Pierre II de Courtenay posvećen izvan rimskih zidina za latinskog carigradskog cara - traži brodove od Mlečana u zamenu za osvajanje Drača, kada to ne uspe krene kopnom gde ga zarobi despot EpiraTeodor Komnin Duka.
avgust - Kroz Split prošlo poslanstvo raškog velikog župana Stefana na putu za Rim, gde je od pape tražena kraljevska kruna - odgovor je pozitivan, Stefan Prvovenčani je prvi nemanjićki kralj.
Stefan se 1216-17. venčao u Veneciji sa Annom Dandolo (Dandola), unukom dužda Enrica Dandola, zatim odlaze prema Dalmaciji galijom Mocenigo[2] (po drugim mišljenjima to je bilo još 1207-08[3]). Navodno je Ana približila Stefana papi[4].
20. 9. - Prvi baronski rat u Engleskoj se okončava Ugovorom iz Lambetha (Kingstona): francuski princ Louis se odriče pretenzija na engleski presto, amnestija za engleske pobunjenike, Francuzi i Škoti napuštaju Englesku.
jesen? - Ivan Asen II se vraća u Bugarsku i započinje uspešnu sedmomesečnu opsadu uzurpatora Borila u Trnovu.
oktobar - Križari stižu u Akru, ratnom vijeću predsjedava kralj Andrija.
novembar - U Engleskoj potvrđena Magna Carta ("Velika povelja"), koja sada i dobija to ime da bi se razlikovala od Povelje o šumama.
novembar-decembar - Muslimanske ajubidske trupe izbegavaju otvoren sukob u Palestini, kralj Andrija sakuplja relikvije i obolio je (ili je trovan).
Kroz godinu
Sveti Sava, do sada arhimandrit Studenice, vraća se na Svetu Goru, kasnije odlazi u Nikeju - obično se tvrdi da je nezadovoljan papskim poreklom Stefanove krune, mada Domentijan u "Žitiju Svetog Save" piše da je Sava poslao svog učenika episkopa Metodija u Rim, tražeći kraljevsku krunu, pozivajući se na tradiciju Duklje[5].