La Carta eurupea dî lingui riggiunali o minuritari (ECRML: European Charter for Regional or Minority Languages) è nu trattatu ntirnazziunali cunchiudutu a Strasburgu lu 5 di nuvèmmiru dô 1992 nta l'àmbitu dû Cunzigghiu d'Europa. A idda adireru diversi stati eurupei cumprisi Svìzzira e Italia. La Francia dicidìu di nun ratificari sta cunvinzioni, ma scrissi pi cuntu sou na lista di chiddi ca riteni èssiri li propi lingui minuritarii.
Sta carta nasci dâ cunstatazzioni ca nta vari parti di l'Unioni eurupea càmpanu pupulazzioni autòctuni ca pàrranu na lingua diversa di chidda dâ maiuranza dâ pupulazzioni dû sò Statu d'appartinenza. (La Carta nun cummigghia li lingui parrati dî mmigranti.)
Si càrcula ca armenu 40 miliuna di citatini di l'Unioni Eurupea ùsanu rigularmenti na lingua riggiunali o minuritaria tramannata di na ginirazzioni a l'àutra, solitamenti allatu dâ lingua o dî lingui ufficiali dû Statu.
Spissu sunnu lingui ch'èranu lingui ufficiali di stati asistenti prima dâ Rivuluzzioni Francisa o prima dî granni guerri eurupei.
Na lingua è riggiunali o minuritaria si trasi ntâ difinizzioni dâ Carta eurupea pi li lingui riggiunali e minuritari ca dici:
Secunnu la prisenti Carta:
Testu dâ "Carta eurupea dî lingui riggiunali o minuritari" Ratìfica: Pariri favurèvuli pâ prumuzzioni dâ cultura di l'idiomi riggiunali, quali, tra l'àutri, lu vènitu, lu napulitanu, lu lummardu e lu sicilianu Prumuzzioni e sarvaguardia dî lingui e culturi riggiunali o minuritari Eurolang