کافی پنجابی شاعری دی اک ونڈ اے۔ ایدے وج شاعر کسی روحانی گل نوں عام طور تے مرشد یا رب نال عشق تے اس دی جدائی دی تڑپ ہلکے پھلکے پر سنجیدہ طریقے نال بیان کردا اے۔ کافی گاۓ جانے آسطے لکھی جاندی اے۔ کئی کافیاں سوفیاں نے کلاسیکی یا پکے راگاں وچ لکھیاں نیں۔ عام طور تے لوک صوفیاں دے تکیاں تے ادھے دائرے دی شکل وچ بیٹھ جاندے سی تے کافیاں گاندے سی۔
کافی عربی لفظ کافہ نال بنی اے جیدا مطلب ٹولی اے۔ کافی گان آسطے ٹولی اک ضروری حصہ اے۔
بارلے جوڑ
