بابل دا مینار (/ˈbæbəl/ جاں /ˈbeɪbəl/; عبرانی: מִגְדַּל בָּבֶל، Migdal Bāḇēl) اک etiological متھ اے جو توریت (جسنوں عبرانی بائیبل جاں اولڈ ٹیسٹامینٹ وی کہندے ہن) دی جنن دی کتاب وچ وکھ-وکھ بولیاں دے مول نوں سمجھاؤن لئی سی۔[۱][۲][۳][۴] کہانی دے مطابق، مہان پرلو دے بعد، اک ہی بولی بولن والیاں پیڑھیاں دی مشترک انسان جاتی مشرق توں پرواس کرکے شنار (ہبرو: שנער) دی دھرتی آ گئی۔ اتھے اوہ اک شہر اتے برج بناؤن لئی راضی ہو گئے؛ ایہہ دیکھ کے خدا نے اوہناں دی بولی گڑبڑا دتی، تاں جو اوہ ہن اک-دوجے نوں سمجھ نہ سکن اتے اوہناں نوں دنیا بھر وچ کھنڈا دتا۔
بابل دا برج ، اسنوں بابل دا مینار وی آکھیا جاندا اے ۔ ایہہ سمیری تہذیب دیاں سب توں پرانیاں یادگاراں چوں سب توں اچّی عمارت سی ۔ توریت دے مطابق اسنوں شینار (موجودہ عراق) دے میدانی علاقے چ اساریا گئیا سی تے پتھراں دی بجائے پکیاں اٹاں لائیاں گئیاں سن ۔ مخروطی شکل دی ایہہ ست منزلہ عمارت 300 فٹ اچّی سی ۔ کجھ روایتاں دے موجب ایہہ برج حضرت نوح دے بعد کئی نسلاں نے بنائیا سی تے اوس ویلے دا راجہ اس دے راہیں اسمان تک جانا چاہندا سی ۔ سب توں پہلاں اسدیاں بنیاداں اک یورپی نے 1914ء چ لبھیاں پر اسدی اساری دے زمانے دا فیر وی پتا نا لگ سکئیا ۔ توریت دے زمانہ تقریبا 2200 قبل مسیح دا اے تے سمیری تہذیب تقریبا 5 ہزار ق م پرانی اے بابل دا برج اصل چ رصدگاہ دے قدیم ترین عمارت سی جس تے آن آلیاں نسلاں نے افسانوی رنگ چڑھا دتا ۔