Świątynia Ziemi (chin. upr. 地坛, chin. trad. 地壇, pinyinDìtán) – dawna świątynia cesarska położona w północnej części Pekinu, naprzeciwko buddyjskiej świątyni Yonghegong. Zbudowana w 1530 roku stanowiła miejsce w którym cesarze modlili się o obfite zbiory, dobrą pogodę i pomyślność narodu[1].
Kompleks ma postać kwadratowego parku o powierzchni 37 hektarów[2], porośniętego sosnami i cyprysami. Jego głównym elementem jest kwadratowy ołtarz, na którym składano ofiarę podczas przesilenia letniego[1]. Jego kształt odwzorowuje tradycyjne chińskie wyobrażenia na temat Ziemi – wierzono bowiem, że ma ona kształt kwadratu[3]. Ołtarz otacza fosa, która dawniej była wypełniona wodą[4].
Obecnie świątynia stanowi popularne miejsce porannych ćwiczeń gimnastycznych[1], jest także miejscem hucznych obchodów chińskiego Nowego Roku[1][5].
Na terenie parku znajdują się także zabytkowe obiekty. Jedną z ważniejszych budowli jest Huangqishi, która w okresie dynastii Ming i Qing była używana jako miejsce kultu boga Ziemi oraz innych bogów. W 1986 budynek przekształcono w salę wystawową. Zwierzęta składane jako ofiarę w czasie ceremonii ubijano w pawilonie Zaishengting. Przed ceremoniami cesarze pościli w specjalnym pałacu Zhaigong, który został zbudowany w 1530 roku, a w 1730 dokonano jego przebudowy. Na terenie parku mieści się także magazyn Shenku, który otoczony jest pięcioma mniejszymi budynkami, w których niegdyś mieściła się m.in. kuchnia (Shenchu). Ponadto przetrzymywano tam naczynia i instrumenty wykorzystywane w ceremoniach[6].
W parku rośnie 168 zabytkowych drzew, m.in. tuje, jałowce, wiązy i miłorzęby, z czego wiele ma ponad 300 lat[6].
Przypisy
↑ abcdDitan Park. kinabaloo.com. [dostęp 2010-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-09-03)]. (ang.).