Biblioteki arabskie rozwijały się w trzech etapach:
- Poza tym istniały liczne ogromne księgozbiory prywatne, również prowadzone przez kobiety (A'isza Bint Ahmad z Kordoby X/XI w.).
- Trzeci etap to madrasy, wyższe uczelnie muzułmańskie wyposażone we własne księgozbiory. Najstarsza taka szkoła to An-Nizamijja w Bagdadzie.
Korzystanie z bibliotek (często nawet prywatnych) było powszechne, bezpłatne, dostępne dla każdego, łącznie z możliwością otrzymania materiałów piśmienniczych do kopiowania tekstów.
Największe biblioteki mieściły się często w osobnych budynkach lub przynajmniej w oddzielonych pomieszczeniach. Zbiory zazwyczaj porządkowano według działów, a najbardziej poczytne dzieła udostępniano w kilku, a nawet kilkudziesięciu egzemplarzach.
Książki przechowywano w zamkniętych szafach, ułożone jedna na drugiej (system ten przetrwał do obecnych czasów w niektórych bibliotekach wschodnich, np. Uniwersytetu Bagdadzkiego). Prowadzono również katalogi w formie książkowej, w których spisywano tytuły dzieł, najczęściej bez podawania nazwisk autorów.
Uwagi
Bibliografia
