Dom Mądrości w Bagdadzie (arab.Bajt al-Hikma) – pierwsza i być może najważniejsza z klasycznych akademii arabskich, założona w 830 r. przez kalifa abbasydzkiego Al-Mamuna (panował 813–833) w Bagdadzie. Była najważniejszym ośrodkiem tłumaczeniowym na Bliskim Wschodzie w IX i X w. Najważniejszym jej zadaniem było tłumaczenie dzieł filozoficznych i naukowych z greckich oryginałów, które, zgodnie z tradycją, zostały przywiezione z Ar-Rumu (czyli z Bizancjum) przez delegację wysłaną przez kalifa. Już wcześniej, za panowania ojca Al-Mamuna, Haruna ar-Raszida, tworzona była biblioteka, nazywana Chizanat al-Hikma (Skarbnica [ksiąg] Mądrości), która posłużyła za podstawę dla Bajt al-Hikma. Dom Mądrości funkcjonował aż do roku 1258, kiedy Mongołowie, burząc Bagdad, cały księgozbiór wrzucili do Tygrysu. Jak głoszą podania, rzeka ta przez 7 dni miała niebieską wodę.
Bibliografia
J. Danecki, Arabowie, Warszawa: PIW, 2001.
J. Danecki, Podstawowe wiadomości o islamie, t. I–II, Warszawa 2002.
M. M. Dziekan, Historia Iraku, Warszawa 2002.
J. Hauziński, Burzliwe dzieje kalifatu bagdadzkego, Warszawa-Kraków: PWN, 1993.
biblioteki muzułmańskie. wsp.krakow.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2002-03-18)]. Wirtualna Historia Książki i Bibliotek, Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie