Średnie ciśnienie tętnicze (ang. mean arterial pressure – MAP) – termin używany w medycynie do wyrażenia hipotetycznego, przeciętnego ciśnienia tętniczego u danego pacjenta. Jest definiowane jako średnie ciśnienie tętnicze w trakcie pojedynczego cyklu pracy serca.
Obliczenie
Średnie ciśnienie tętnicze oblicza się ze wzoru:
gdzie[1]:
- – rzut serca
- – systemowy opór naczyniowy
- – centralne ciśnienie żylne
jest zazwyczaj na tyle małe, że może być pominięte.
Średnie ciśnienie tętnicze można również wyliczyć z przybliżonych, prostszych wzorów[2][3]:
gdzie:
- – ciśnienie rozkurczowe
- – ciśnienie skurczowe
lub
lub
gdzie:
- – ciśnienie tętna
Przy szybkiej akcji serca wartość MAP jest zbliżona do średniej arytmetycznej ciśnienia skurczowego i rozkurczowego.
Norma
Norma średniego ciśnienia tętniczego wynosi od 75–100 mm Hg.
Znaczenie kliniczne
Wartość średniego ciśnienia tętniczego ma znaczenie w utrzymaniu odpowiedniej perfuzji narządowej, to jest zapewnienia prawidłowego przepływu krwi przez organy. Uważa się, że poniżej 60 mm Hg MAP ciśnienie perfuzji jest niedostateczne i dochodzi do niedotlenienia.
Przypisy