Mapa Półwyspu Antarktycznego – Ziemia Palmera w południowej części
Ziemia Palmera (ang. Palmer Land )[1] – południowa część Półwyspu Antarktycznego , położona na południe od linii łączącej przylądki Cape Jeremy i Cape Agassiz . Od południa graniczy z Ziemią Ellswortha , a od północy z Ziemią Grahama .
Nazwa
Wcześniej nazwy „Półwysep Palmera” używali Amerykanie wobec całego Półwyspu Antarktycznego, podczas gdy Brytyjczycy używali nazwy „Ziemia Grahama”[2] . Zgodnie z porozumieniem amerykańskiej i brytyjskiej komisji ds. nazw geograficznych Antarktyki z 1964 roku nazwie „Ziemia Palmera” nadano obecne znaczenie[3] . Nazwa ta została nadana na cześć amerykańskiego poławiacza fok Nathaniela Palmera (1799–1877), który dotarł do wybrzeży Półwyspu Antarktycznego w 1820 roku[3] .
Geografia
Ziemia Palmera to południowa część Półwyspu Antarktycznego w Antarktydzie Zachodniej [4] . Rozciąga się na południe od linii łączącej przylądki Cape Jeremy (69°24′S 68°51′W / -69,400000 -68,850000 [5] ) – na styku Fallières Coast i Rymill Coast [6] i Cape Agassiz (68°29′S 62°56′W / -68,483333 -62,933333 [5] ) – na styku Wybrzeża Bowmana i Wybrzeża Wilkinsa [6] [7] . Południową granicę Ziemi Palmera wyznacza linia łącząca Rydberg Peninsula (73°S 80°W / -73,000000 -80,000000 ) z Evans Ice Stream (76°34′S 75°00′W / -76,566667 -75,000000 )[6] . Ziemia Palmera leży ok. 640 km na wschód od Wyspy Piotra I na Morzu Bellingshausena [8] .
Jest bardziej górzystą częścią Półwyspu Antarktycznego[7] , pokrytą grubymi lodowcami[8] . Znajdują się tu m.in. Latady Mountains , Seward Mountains i Sweeney Mountains [9] . Występują tu złoża rud żelaza i srebra [4] , a także magnetyt , hematyt , limonit , chalkopiryt , piryt , azuryt i złoto [8] .
U zachodniego wybrzeża Ziemi Palmera – Wybrzeża Englisha – leżą m.in. Wyspa Aleksandra (największa wyspa Antarktyki), Smyley Island i Spaatz Island [9] . Wschodnie wybrzeża Ziemi Palmera tworzą: Wybrzeże Wilkinsa (przylega do niego południowa część Lodowca Szelfowego Larsena), Black Coast , Wybrzeże Lassitera , Orville Coast i Zumberge Coast [9] . Do wybrzeży Orville Coast i Zumberge Coast przylega Lodowiec Szelfowy Ronne , a do Zumberge Coast także Lodowiec Szelfowy Filchnera [9] .
Wzdłuż wschodniego wybrzeża rozsiane są niewielkie zatoczki, m.in. Hilton Inlet , Violante Inlet i New Bedford Inlet [9] .
Historia
20 grudnia 1928 roku, podczas pierwszego długodystansowego lotu nad Antarktydą, George Hubert Wilkins (1888–1958) odkrył Wybrzeże Bowmana i Wybrzeże Wilkinsa [10] . 30 grudnia 1940 roku, podczas lotów ze Stonington Island , Richard Black odkrył Wybrzeże Lassitera i Black Coast [10] . 21 listopada 1947 roku amerykański polarnik pochodzenia norweskiego Finn Ronne (1899–1980) odkrył podczas lotu Orville Coast [10] .
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
Peter Clarkson: Antarctic: Definitions and Bounderies. W: Beau Riffenburgh: Encyclopedia of the Antarctic . Taylor & Francis, 2007, s. 47–51. ISBN 978-0-415-97024-2 . [dostęp 2021-02-07]. (ang. ) .
Palmer Land , [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2021-02-07] (ang. ) .
Palmera, Ziemia , [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2021-02-07] .
Andrew J. Hund: Antarctic Peninsula. W: Andrew J. Hund: Antarctica and the Arctic Circle: A Geographic Encyclopedia of the Earth’s Polar Regions . ABC-CLIO, 2014, s. 37–41. ISBN 978-1-61069-393-6 . [dostęp 2021-02-07]. (ang. ) .
Antarktyka . „Nazewnictwo geograficzne Świata”. 8, s. 26, 2006. Główny Urząd Geodezji i Kartografii . Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej . [dostęp 2021-02-07]. (pol. ) .
William James Mills: Exploring Polar Frontiers . ABC-CLIO, 2003. ISBN 978-1-57607-422-0 . [dostęp 2021-02-07]. (ang. ) .
Palmer Land . [w:] SCAR Composite Gazetteer of Antarctica [on-line]. Scientific Committee on Antarctic Research. [dostęp 2021-02-07]. (ang. ) .
Palmer Land . [w:] SCAR Composite Gazetteer of Antarctica [on-line]. Scientific Committee on Antarctic Research. [dostęp 2021-02-07]. (ang. ) .