Zawołani po imieniu – przedsięwzięcie realizowane przez Instytut Pileckiego, poświęcone osobom narodowości polskiej zamordowanym za niesienie pomocy Żydom w czasie okupacji niemieckiej. Inicjatorką projektu była wiceminister kultury i dziedzictwa narodowego, Magdalena Gawin. Historie „Zawołanych” dotąd zachowane zostały we wspomnieniach rodzin, jednak dotychczas nie były szerzej znane. Przedsięwzięcie oddaje „Zawołanym” honor i składa hołd za postawy ludzkiej solidarności i bohaterstwa okazane wobec prześladowanych Żydów. Podstawowym celem projektu jest trwałe zaznaczenie w przestrzeni publicznej pamięci o pomordowanych. Oprócz tego projekt przywraca upamiętnionych do powszechnej świadomości historycznej. Podejmowane działania podnoszą również świadomość społeczności lokalnych.
Geneza nazwy
Dewiza i nazwa projektu pochodzą z wiersza Zbigniewa HerbertaPan Cogito o potrzebie ścisłości. Przedsięwzięcie, podobnie jak wiersz, opiera się na przekonaniu, że każda ofiara zbrodni zasługuje na pamięć[1].
“Musimy zatem wiedzieć
policzyć dokładnie
zawołać po imieniu
opatrzyć na drogę”
Zbigniew Herbert, Pan Cogito o potrzebie ścisłości
Działania
16 czerwca 2019 w Skłodach-Piotrowicach Aleksandra i Hieronim Skłodowscy zostali upamiętnieni w ramach projektu „Zawołani po imieniu” Instytutu Pileckiego.
Przedsięwzięcie upamiętnia ludzi, których imiona zbyt długo były pogrążone w zapomnieniu. Rodzinom osób ratujących Żydów podczas okupacji niemieckiej dają możliwość publicznego zabrania głosu i oddania hołdu swoim przodkom. Symbolicznym materialnym upamiętnieniem jest odsłonięcie przytwierdzonej do kamienia tablicy z opisem upamiętnianych wydarzeń w języku polskim i angielskim. W ramach przedsięwzięcia w okolicznych szkołach prowadzone są też warsztaty edukacyjne poświęcone Polakom ratującym Żydów. Jednym z głównych elementów projektu jest integracja rodzin osób upamiętnionych. 24 listopada 2019 w Broku nad Bugiem został zorganizowany pierwszy Zjazd Rodzin Zawołanych po imieniu. Podczas uroczystości otwierającej zostały wręczone honorowe odznaczenia Zawołani po imieniu. Instytut realizuje notacje filmowe z członkami rodzin Zawołanych po imieniu. 2 października 2020 w warszawskim Domu Bez Kantów, przestrzeni wystawienniczej Instytutu inaugurowano wystawę przedstawiającą historie uhonorowanych osób. Ekspozycja przedstawia zebrane w czasie badania ich losów materiały dotyczące realiów życia w okupowanej Polsce, sposobu funkcjonowania niemieckiego terroru, a także opowiada dalsze losy rodzin Zawołanych[2][3][4].
Ofiary zbrodni w Paulinowie: Franciszek Augustyniak, Zygmunt Drgas, Franciszek Kierylak, Ewa, Józef i Stanisław Kotowscy, Marian Nowicki, Stanisław Piwko, Jan Siwiński, Zygmunt Uziębło oraz Aleksandra Wiktorzak (czerwiec 2020 Sterdyń)
Ofiary zbrodni w Starym Lipowcu: Katarzyna Grochowicz, Anastazja, Roman i Franciszek Kusiak, Katarzyna Rybak oraz Jan Zaręba (październik 2020, Stary Lipowiec)
Stanisław i Marianna Siniarscy i ich dzieci Marian, Irena i Edward oraz ukrywani przez nich Wolf i Chana Lipszycowie wraz z ich nowonarodzonym dzieckiem (marzec 2024, Lutkówka)
