Zespół zamkowy w Wittenberdze – kompleks zabudowań znajdujący się w zachodniej części historycznej części miasta Wittenberga (Saksonia-Anhalt, Niemcy). Położony jest w pobliżu mokradeł koło rzeki Łaby. W skład zespołu wchodzą pozostałości po zamku oraz kościół zamkowy.
Zamek, pierwotny gotycki z XIII w, został rozbudowany na siedzibę elektorówsaskich jako trójboczny gmach z wewnętrznym dziedzińcem. Rezydencja uległa zniszczeniu w czasie wojny siedmioletniej w 1760 r. Został odbudowany w 1770 r. w stylu późnego baroku. Ponownie ucierpiał w trakcie działań wojennych w 1814 r., po czym został przekształcony w koszary dla stacjonującego w mieście wojska. Kolejne przebudowy pozbawiły niemalże całkowicie historycznej formy budynku. Zachowało się skrzydło zachodnie i częściowo południowe. W narożu od strony zewnętrznej skromna, cylindryczna baszta. W takim stanie zamek został zaadaptowany na muzeum (Riemer-Museum), w którym znajdują się zbiory związane z dziejami Wittenbergi. Ponadto w gmachu znajduje się schronisko młodzieżowe.