Zabytkowe centrum Makau (ang.Historic Centre of Macau; chiń. trad.澳門歷史城區;, port.O Centro Histórico de Macau) – zespół ponad dwudziestu obiektów będących przykładem asymilacji i współistnienia kultur chińskiej i zachodniej na obszarze Makau, dawnej kolonii portugalskiej.
W 2005 roku zabytkowe centrum Makau zostało wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO, stając się 31 obiektem światowego dziedzictwa na terenie Chin. UNESCO tak opisuje zabytkowe centrum Makau: "Historyczna ulica miasta z portugalskimi i chińskimi rezydencjami, budowlami sakralnymi i gmachami publicznymi, czyni z zabytkowego centrum Makau rzadki przykład miejsca, w którym przez kilka wieków spotykały się estetyczne, kulturalne, architektoniczne i techniczne wpływy Wschodu i Zachodu" oraz "miejsce [to] jest świadectwem jednego z najdłużej trwających spotkań Chin ze światem Zachodu, możliwych dzięki ożywionej międzynarodowej wymianie handlowej"[1].
Lista obiektów
Zabytkowe centrum Makau składa się z dwóch stref wydzielonych w centrum miasta, na półwyspie Makau. Każda strefa jest otoczona strefą buforową[2].