Złote czasy radia

Złote czasy radia
Radio Days[1]
Gatunek

komediodramat

Rok produkcji

1987

Data premiery

30 stycznia 1987

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Język

angielski

Czas trwania

88 minut

Reżyseria

Woody Allen[2]

Scenariusz

Woody Allen[2]

Główne role

Seth Green
Renee Lippin
Joy Newman
Dianne Wiest

Muzyka

Dick Hyman
Nikołaj Rimski-Korsakow[2]

Zdjęcia

Carlo Di Palma[2]

Scenografia

Santo Loquasto[2]

Kostiumy

Jeffrey Kurland[2]

Montaż

Susan E. Morse[2]

Produkcja

Robert Greenhut
Jack Rollins
Charles H. Joffe[2]

Wytwórnia

Orion Pictures Corporation

Złote czasy radia – amerykański komediodramat z 1987 roku, opowiadający o życiu Amerykanów w czasach, gdy radio było najpopularniejszym medium domowym, czyli na przełomie lat 30. i 40. XX wieku.

Główne role

i inni

Opis fabuły

Narrator opowiada historię swojego dzieciństwa w Nowym Jorku od późnych lat 30. XX wieku do końca roku 1944. Wtedy radio było nie tylko rozrywką i źródłem informacji. Łączyło ludzi niezależnie od zajmowanej pozycji społecznej, czy przynależności do grupy etnicznej. Film opowiada o niezamożnej żydowskiej rodzinie z rejonu Rockaway Beach, nowojorskiej dzielnicy Queens. W tej rodzinie pełno ciotek i wujków ze swoimi nawykami, marzeniami i zabawnymi zwyczajami. Razem z sąsiadami słuchają radia. Każdy z nich ma swoją ulubioną audycję radiową: mały Joe uwielbia Mściciela w masce, ciotka Cecil lubi słuchać brzuchomówcy, a Ruthie naśladuje brazylijską piosenkarkę Carmen Mirandę. Czasami radio ingeruje w życie. Ciotkę Beę porzucił chłopak, kiedy radio nadawało Wojnę światów Orsona Wellesa.

Nagrody i nominacje

Oscary za rok 1987

Nagrody BAFTA 1987

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne