You, Me and the Alarm Clock – solowy minialbum Johna Bramwella (I Am Kloot). Płyta ukazała się w 1989[6][2][5] roku nakładem wytwórni Village Records w postaci gramofonowej (12"). John Bramwell zbliżał się wówczas do swoich 24 urodzin i występował pod pseudonimem Johnny Dangerously.
Na album składają się piosenki autorstwa Johna Bramwella, wykonane i wyprodukowane przez niego w Sugarloaf Studios w Abergavenny (południowo-wschodnia Walia)[2].
Płyta została wydana w niewielkim nakładzie i nie była wznawiana aż do 2012 roku: 7 maja 2012 ukazała się zremasterowana, limitowana reedycja albumu w formie CD[2][6]. Wznowienie to ukazało się nakładem wytwórni Townsend Music (nr kat. TOWNCD62)[7]. Na jego okładce zamiast pseudonimu „Johnny Dangerously” znalazło się prawdziwe imię i nazwisko Johna Bramwella[7].
Jesienią 2006, płyta You, Me and the Alarm Clock znalazła się na liście „Najwspanialszych albumów, których nigdy nie słyszeliście”, opublikowanej przez brytyjski dziennik The Guardian[8]. Lista złożona była z dwudziestu pozycji wybranych spośród propozycji nadesłanych przez czytelników pisma[8].
Tuż po premierze You, Me and the Alarm Clock, w listopadzie tego samego roku, John Bramwell odbył krótką trasę koncertową po Anglii, obejmującą miasta: Doncaster, Manchester, Macclesfield, Norwich, Londyn, Bury oraz Cambridge[9].
Lista utworów
| A1.
|
„Junk Culture”
|
3:37
|
|
|
|
|
| A2.
|
„Pierfront Arcade”
|
2:28
|
|
|
|
|
| A3.
|
„You, Me and the Alarm Clock”
|
2:46
|
|
|
|
|
| B1.
|
„Black and Blue”
|
2:08
|
|
|
|
|
| B2.
|
„This Town and Mary”
|
2:42
|
|
|
|
|
| B3.
|
„Tearing It Down”
|
2:41
|
|
|
|
|
|
|
|
16:22
|
|
|
|
|
Singel „Black and Blue”/„This Town and Mary”
Według słów Johna Bramwella, jego ulubionym utworem z tego albumu jest „Junk Culture”[2]. Faworytem większości słuchaczy jest jednak „Black and Blue”[2]. Przed wydaniem You, Me and the Alarm Clock, piosenkę tę Bramwell opublikował za własne pieniądze na singlu[10][1]. Singel ten, zawierający dwa utwory, „Black and Blue” i „This Town and Mary”, wydane w postaci tzw. podwójnej strony A na płycie gramofonowej (7"), ukazał się w 1987 roku (Small World Records, nr kat. JDB1). Dzięki powodzeniu, jakim cieszył się utwór „Black and Blue”, John Bramwell wystąpił po raz pierwszy w audycji Johna Peela oraz wyruszył w krótką trasę jako support występów Johna Coopera Clarke'a[2].
Dalsze losy poszczególnych piosenek
Piosenka „Tearing It Down” znalazła się na stronie B singla „Introducing Jane” (1990, Village Records, płyta gramofonowa 12", nr kat. VILT-111) nagranego wspólnie przez grupę The deBuchias i Johna Bramwella.
W 2004 roku piosenka „Junk Culture” została ponownie nagrana i umieszczona na wydawnictwach grupy I Am Kloot:
Piosenka „Black and Blue” ukazała się jako strona B jednej z wersji singla „Fingerprints” (2011) grupy I Am Kloot.
Twórcy
Przypisy
- ↑ a b ulotka informacyjna Village Records Limited dołączona do pierwszego wydania płyty
- ↑ a b c d e f g h i You, Me and the Alarm Clock. [w:] News [on-line]. I Am Kloot (iamkloot.com), 26 marca 2012. [dostęp 2012-05-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-01-25)]. (ang.).
- ↑ a b c d Okładka wydania gramofonowego, Village Records, nr kat. VILT–110
- ↑ You, Me and the Alarm Clock: John Bramwell: Amazon.co.uk: MP3 Downloads. Amazon.com. [dostęp 2015-03-17].
- ↑ a b Johnny Dangerously – You, Me And The Alarm Clock (Vinyl) w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ a b John Bramwell Online Store / You, Me and the Alarm Clock. Townsend Records. [dostęp 2015-03-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-02)].
- ↑ a b John Bramwell – You, Me And The Alarm Clock (Townsend Records, TOWNCD 62) w bazie Discogs.com (ang.)
- ↑ a b The greatest albums you've never heard. The Guardian, 3 listopada 2006. [dostęp 2012-05-07]. (ang.).
- ↑ ulotka informacyjna Inside Management dołączona do pierwszego wydania płyty
- ↑ You, Me and the Alarm Clock. manchestermusic.co.uk, 26 marca 2012. [dostęp 2012-05-07]. (ang.).
Linki zewnętrzne
