Właściwość fizyczna

Syntetyczny kryształ bizmutu. Opalizacja powierzchni jest spowodowana obecnością cienkiej warstwy tlenku na powierzchni metalu. Obok sześcian (1 cm³) wykonany z bizmutu o czystości 99,99%. Wyraźnie widać różnicę w zakresie jednej z właściwości fizycznych, koloru

Właściwość fizyczna – cecha substancji, z wyłączeniem właściwości chemicznych, czyli ujawniających się w reakcjach chemicznych^[1].

Przykładami właściwości fizycznych są:

• gęstość,
• temperatura topnienia,
• opór właściwy,
• lepkość,
• moduł sztywności,
• współczynnik załamania światła.

Powyższe przykłady dotyczą ściśle zdefiniowanych wielkości, których pomiary prowadzą do określonych wyników ilościowych, często przedstawianych w tablicach wielkości fizycznych lub na wykresach w zależności od parametrów takich jak temperatura, ciśnienie, skład mieszaniny.

Właściwości fizyczne mogą również dotyczyć cech niepodlegających szczegółowym pomiarom, a tylko jakościowo opisujących substancję w sposób ułatwiający jej identyfikację. Cechą taką jest np. kolor substancji.

W przypadku układów termodynamicznych o właściwościach fizycznych substancji można mówić jedynie w odniesieniu do wybranych parametrów intensywnych, a zatem takich, które nie zależą od wielkości układu. Właściwości ekstensywne (np. masa, objętość) nie są cechami charakterystycznymi substancji, lecz konkretnego ciała fizycznego.

Przypisy

1. Raymond Chang: Chemistry with Online ChemSkill Builder, Eighth Edition. McGraw-Hill Science/Engineering/Math, s. 14-15. ISBN 0-07-293027-6.

Zobacz też

• wielkość fizyczna

Kontrola autorytatywna (rodzaj właściwości):

• LCCN: sh85082249
• BnF: 11977870c
• BNCF: 6680
• NKC: ph392377
• J9U: 987007558289905171