Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi Seminarium Maius Lodziense
Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie
|
|
Data założenia
|
9 sierpnia 1921
|
Patron
|
św. Stanisław Kostka; św. Teresa od Dzieciątka Jezus
|
Państwo
|
Polska
|
Województwo
|
łódzkie
|
Adres
|
ul. św. Stanisława 14 90-457 Łódź
|
Liczba studentów
|
42 (11 października 2021)[1]
|
Rektor
|
ks. Tomasz Liszewski
|
Położenie na mapie Łodzi Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
|
Położenie na mapie Polski Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
|
Położenie na mapie województwa łódzkiego Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
|
51°44′55,205″N 19°27′26,669″E/51,748668 19,457408
|
|
Strona internetowa
|
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi – seminarium duchowne archidiecezji łódzkiej Kościoła rzymskokatolickiego, znajdujące się przy ul. św. Stanisława 14 w Łodzi.
Historia
10 grudnia 1920 papież Benedykt XV powołał do życia diecezję łódzką, co stworzyło potrzebę uruchomienia w Łodzi seminarium duchownego. Nowa diecezja liczyła wtedy tylko 125 kapłanów, stąd należało jak najszybciej utworzyć w niej zakład wychowawczo-naukowy, który będzie kształcił przyszłych księży.
Na lokum przyszłego seminarium duchownego wybrano jednopiętrowy murowany budynek szpitala miejskiego, zaprojektowany przez architekta, Henryka Marconiego, a wzniesiony w latach 1842–1845 na tyłach Placu Fabrycznego (współcześnie Plac Katedralny) frontem do ulicy Piotrkowskiej[2].
10 czerwca 1921 władze miejskie formalnie użyczyły diecezji łódzkiej gmach przy ul. Placowej 14[a] z przeznaczeniem dla prowadzenia tam szkoły (szpital przeniesiono na ul. Aleksandrowską)[3]. Kilka miesięcy później, 9 sierpnia został wydany dekret erygujący łódzkie seminarium duchowne, obierając jego patronem św. Stanisława Kostkę. Pierwszym rektorem seminarium ustanowiono ks. Jana Krajewskiego.
Kalendarium
- 10 czerwca 1921 – użyczenie przez władze miejskie diecezji łódzkiej gmachu przy ul. Placowej 14
- 9 sierpnia 1921 – dekret erygujący łódzkie seminarium duchowne
- 1922 – posługę w seminarium rozpoczęło Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP
- 1925–1926 – rozbudowa gmachu seminarium o drugie i trzecie piętro, uwieńczona 3 października 1926 uroczystym poświęceniem przez metropolitę warszawskiego arcybiskupa Aleksandra Kakowskiego
- 1928 – pierwszy łódzki ordynariusz – biskup Wincenty Tymieniecki ogłosił św. Teresę z Lisieux patronką miejscowego seminarium
- czerwiec 1930 – diecezja łódzka wykupiła od miasta budynek seminarium i otaczający go plac.
- 1 lipca 1935 – poświęcenie i otwarcie domu wypoczynkowego dla alumnów seminarium, utworzonego w podłódzkim Szczawinie
- 1937–1938 – poczyniono kolejną rozbudowę seminarium o nowe trzypiętrowe skrzydło od strony seminaryjnego ogrodu.
- 1938 – Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego nadało łódzkiemu seminarium status wyższej uczelni; ówczesny ordynariusz, bp Włodzimierz Jasiński (wcześniejszy rektor tejże uczelni), zatwierdził statut i regulamin seminarium
- 25 listopada 1939 – hitlerowcy usunęli z gmachu rektora, profesorów i alumnów, grabiąc całe mienie, a seminarium zostało przeniesione do Szczawina, które jednak gestapo zamknęło 28 lutego 1940. Od tego czasu łódzcy klerycy kontynuowali naukę w seminariach w Sandomierzu i Kielcach
- 1 września 1945 – seminarium wznowiło działalność. Wobec chwilowego zajęcia gmachu przy ul. Stanisława 14 przez Szkołę Oficerską Milicji Obywatelskiej, seminarium tymczasowo mieściło się w budynku kurii przy ul. Skorupki 1, ale 23 grudnia 1947 władze państwowe zwróciły uczelni jej pierwotny gmach, do którego seminarium przeniesiono w lutym 1948
- 1947 – przy łódzkim wyższym seminarium, swą działalność rozpoczęło Niższe Seminarium Duchowne, które funkcjonowało przez okres kolejnych 10 lat
- 1950 – odbyły się pierwsze po wojnie święcenia kapłańskie w diecezji łódzkiej
- 6 listopada 1956 – seminarium odwiedził prymas Polski kardynał Stefan Wyszyński
- 1982–1986 – dokonano kolejnej rozbudowy gmachu seminarium (o sale wykładowe, bibliotekę, czytelnię, aulę i salę gimnastyczną)
- 1984 – odbyły się pierwsze obrony prac magisterskich łódzkich kleryków na KUL-u
- 1988 – swą działalność rozpoczęła łódzka filia Akademii Teologii Katolickiej, która zaowocowało obronami prac magisterskich w 1990
- 21–23 czerwca 1991 – w gmachu seminarium obradowała 248. Konferencja Plenarna Episkopatu Polski.
- 20 września 1992 – ukazał się pierwszy numer Łódzkich Studiów Teologicznych, rocznika naukowego, który redaguje zarząd seminarium
- grudzień 1993 – rozpoczęto wydawanie kleryckiego czasopisma Biuletyn Seminaryjny
- czerwiec 1995 – pożar w starej części budynku seminarium
- 7–8 grudnia 1995 – nawiedzenie seminarium przez mozaikowy obraz Matki Boskiej Watykańskiej
- 21 listopada 1996 – poświęcenie nowego oratorium przez arcybiskupa Władysława Ziółka
- 19 listopada 1998 – poświęcenie odnowionej kaplicy seminaryjnej
- styczeń – czerwiec 2000 – remont auli seminaryjnej
- 13–24 września 2003 – z okazji 25. lecia pontyfikatu Jana Pawła II wspólnota seminaryjna udała się na pielgrzymkę do Rzymu
- 3 czerwca 2005 – poświęcenie gruntownie odnowionego i zmodernizowanego budynku seminarium
- wrzesień 2005 – rozpoczęcie posługi w seminarium przez Zgromadzenie Sióstr Karmelitanek Dzieciątka Jezus, które przejęły swą pracę po siostrach Służebniczkach
- 11 marca 2006 – poświęcenie odnowionej kaplicy seminaryjnej
- wrzesień 2018 – wprowadzenie roku propedeutycznego[4]
- wrzesień 2019 – rozpoczęcie posługi w seminarium przez Zgromadzenie Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, które przejęły swą pracę po siostrach karmelitankach
Liczba alumnów i wyświęconych
Rok akademicki
|
Liczba alumnów
|
Wyświęceni
|
1921/22
|
57
|
4
|
1922/23
|
68
|
5
|
1923/24
|
81
|
11
|
1924/25
|
93
|
8
|
1925/26
|
101
|
15
|
1926/27
|
106
|
15
|
1927/28
|
109
|
9
|
1928/29
|
119
|
10
|
1929/30
|
129
|
33
|
1930/31
|
109
|
25
|
1931/32
|
113
|
19
|
1932/33
|
82
|
8
|
1933/34
|
88
|
15
|
1934/35
|
87
|
10
|
1935/36
|
81
|
12
|
1936/37
|
68
|
16
|
1937/38
|
49
|
15
|
1938/39
|
39
|
12
|
1939/40
|
37
|
4
|
1940/41
|
–
|
2
|
1941/42
|
–
|
1
|
1943/44
|
–
|
2
|
1944/45
|
–
|
2
|
1946/47
|
6
|
2
|
1947/48
|
?
|
1
|
1948/49
|
?
|
1
|
1949/50
|
?
|
7
|
1950/51
|
?
|
11
|
1951/52
|
?
|
13
|
1952/53
|
?
|
11
|
1953/54
|
?
|
12
|
1954/55
|
?
|
18
|
1955/56
|
?
|
26
|
1956/57
|
108
|
29
|
1957/58
|
?
|
19
|
1958/59
|
?
|
18
|
1959/60
|
?
|
11
|
1960/61
|
?
|
20
|
1961/62
|
?
|
10
|
1962/63
|
?
|
8
|
1963/64
|
?
|
9
|
1964/65
|
?
|
10
|
1965/66
|
?
|
15
|
1966/67
|
65
|
4
|
1967/68
|
?
|
7
|
1968/69
|
?
|
6
|
1969/70
|
?
|
10
|
1970/71
|
?
|
11
|
1971/72
|
?
|
13
|
1972/73
|
?
|
11
|
1973/74
|
?
|
22
|
1974/75
|
?
|
8
|
1975/76
|
?
|
10
|
1976/77
|
75
|
5
|
1977/78
|
?
|
9
|
1978/79
|
?
|
15
|
1979/80
|
?
|
14
|
1980/81
|
?
|
6
|
1981/82
|
?
|
9
|
1982/83
|
?
|
9
|
1983/84
|
?
|
28
|
1984/85
|
?
|
16
|
1985/86
|
?
|
16
|
1986/87
|
135
|
15
|
1987/88
|
?
|
26
|
1988/89
|
?
|
19
|
1989/90
|
?
|
19
|
1990/91
|
?
|
20
|
1991/92
|
?
|
17
|
1992/93
|
?
|
13
|
1993/94
|
?
|
23
|
1994/95
|
?
|
11
|
1995/96
|
?
|
21
|
1996/97
|
?
|
14
|
1997/98
|
?
|
8
|
1998/99
|
?
|
8
|
1999/2000
|
?
|
8
|
2000/01
|
?
|
15
|
2001/02
|
?
|
11
|
2002/03
|
?
|
5
|
2003/04
|
?
|
12
|
2004/05
|
?
|
13
|
2005/06
|
?
|
9
|
2006/07
|
82
|
8
|
2007/08
|
?
|
10
|
2008/09
|
?
|
9
|
2009/10
|
?
|
16
|
Powyższe dane stanowią stan na koniec roku akademickiego.
Poczet rektorów
Wykładowcy
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Ulica Placowa obecnie nosi nazwę ul. ks. I. Skorupki, ale adres gmachu seminarium przeniesiono na ul. św. Stanisława Kostki (przez pewien czas jako ul. Stanisława), przy której to ulicy jest on usytuowany.
Przypisy
Bibliografia
- AnnaA. Rynkowska AnnaA., Ulica Piotrkowska, wyd. I, Łódź: Wydawnictwo Łódzkie, 1970, ISBN 978-83-939822-4-0 .
- Archidiecezja Łódzka: informator 2007, Łódź 2007, s. 83–95.
- Stanisław Grad, Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi w latach 1921–1940, „Łódzkie Studia Teologiczne” 1992, T. I
- Kazimierz Dąbrowski, Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi w latach 1945–1991, „Łódzkie Studia Teologiczne” 1992, T. I.
|
|