Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej pw. Matki Bożej Zwycięskiej (łac. Seminarium Varsaviense Pragense, ang. Higher Seminary of Our Lady Victorious Diocese of Warszawa-Praga) – uczelnia wyższa, afiliowana do Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie, przygotowująca alumnów do posługi kapłańskiej w diecezji warszawsko-praskiej.
Pomysł stworzenia diecezjalnego seminarium duchownego zrodził się niedługo po powołaniu przez papieża Jana Pawła II w 1992 roku diecezji warszawsko-praskiej. Pierwszy biskup diecezji – ks. bp Kazimierz Romaniuk – wskazał jako miejsce budowy seminarium teren dawnego kompleksu pałacowo-parkowego Mostowskich na warszawskim Tarchominie. Obok XVIII-wiecznego dworu modrzewiowego i XIX-wiecznej oficyny pałacowej w 1999 roku rozpoczęła się budowa gmachu seminarium zaprojektowanego przez inż. Leszka Klajnerta. 4 kwietnia 1999 roku, w liturgiczne wspomnienie św. Floriana, męczennika – patrona katedry warszawsko-praskiej – ks. bp Kazimierz Romaniuk poświęcił plac pod budowę seminarium.
29 września Ordynariusz diecezji warszawsko-praskiej, wraz z biskupami pomocniczymi tej diecezji oraz przedstawicielami władz samorządowych dokonał wmurowania kamienia węgielnego, pobłogosławionego przez papieża Jana Pawła II.
Dzięki wsparciu materialnemu duchownych i wiernych diecezji warszawsko-praskiej budowę budynku zakończono zgodnie z planowanym terminem. 8 grudnia 2000 roku podczas Mszy świętej celebrowanej przez Nuncjusza Apostolskiego w Polsce, ks. abpa Józefa Kowalczyka poświęcono nowo wybudowany budynek Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej. W tym dniu powstało również Towarzystwo Przyjaciół Seminarium, którego pierwszym przewodniczącym był ks. prał. Marcin Wójtowicz.
Jako patronkę uczelni wybrano Matkę Bożą Zwycięską – patronkę diecezji warszawsko-praskiej, której kult związany jest z wygraną walką pod Radzyminem w trakcie Bitwy Warszawskiej. Autorem witrażu, znajdującego się w kaplicy głównej seminarium, który przedstawia Matkę Bożą Zwycięską jest Andrzej Skalski.
Od 2000 roku Seminarium Duchowne Diecezji Warszawsko-Praskiej przygotowuje kandydatów do święceń kapłańskich i posługi w kościele warszawsko-praskim. Przygotowanie zawiera elementy formacji intelektualnej, duchowej, ludzkiej. Wykłady dla alumnów odbywają się w cyklu sześcioletnim w gmachu seminarium. W budynku seminarium znajduje się biblioteka oraz aula przystosowana do zajęć sportowych oraz widowisk teatralnych.
Obok pracy naukowej i formacji duchowej alumni seminarium angażują się w szereg działań duszpasterskich na terenie diecezji warszawsko-praskiej. Uczestniczą w wolontariacie m.in. na terenie Mazowieckiego Szpitala Bródnowskiego[3], Domu Opieki Społecznej przy ul. Mehoffera i Hospicjum Opatrzności Bożej w Wołominie. Klerycy współorganizują Pieszą Praską Pielgrzymkę Rodzin Totus Tuus na Jasną Górę[4]. Wspierają Caritas Diecezji Warszawsko-Praskiej podczas wakacyjnych wyjazdów kolonijnych. Seminarium organizuje także roczny Kurs Lektorski dla diecezji warszawsko-praskiej oraz Dni skupienia dla lektorów i ceremoniarzy[5], a także coroczne rekolekcje powołaniowe dla uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Każdego roku klerycy III roku organizują w grudniu przedstawienie teatralne. W 2012 roku seminarzyści zaprezentowali widzom adaptację świątecznego odcinka serialu Miodowe Lata emitowanego w Telewizji Polsat pt. Miodowe Święta. Przedstawienie reżyserował Artur Barciś[6], natomiast w roku 2018 stworzoną na podstawie filmu Zakazane piosenki sztukę pt. Czy zobaczę cię jutro?[7] w reżyserii Piotra Furmana.
Przypisy
↑Statystyka (zeszyt 4). W: Sławomir Wilewski: Posłani w pokoju Chrystusa. Tydzień modlitw o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego (8–12 maja 2022). Radom: Krajowe Centrum Powołaniowe • Wydawnictwo Diecezji Radomskiej AVE, 2022, s. 5. ISBN 978-83-67205-01-6.