Sezon 1977 był dwudziestym pierwszym sezonem Wyścigowych Samochodowych Mistrzostw Polski[1].
Sezon liczył cztery eliminacje, rozgrywane w Poznaniu, Kielcach (2 razy) i Toruniu. Punkty przyznawano według klucza 50-46-43-41-40-39-38-37-36-35 etc.[2].
Kategorie
Samochody były podzielone na następujące kategorie:
- Grupa I – seryjne samochody turystyczne, których produkcja w ciągu 12 miesięcy przekraczała pięć tysięcy egzemplarzy. Modyfikowanie tych samochodów pod kątem poprawy osiągów było niemal całkowicie zabronione. Ponadto w przypadku, jeżeli pojemność silnika przekraczała 1000 cm³, to samochód musiał być przynajmniej czteromiejscowy;
- Grupa II – specjalne samochody turystyczne, których produkcja w ciągu 12 miesięcy przekraczała dwa tysiące pięćset egzemplarzy. Dozwolony był duży zakres przeróbek pod kątem poprawy osiągów;
- Grupa III – seryjne samochody GT, których produkcja w ciągu 12 miesięcy przekraczała tysiąc egzemplarzy. Modyfikowanie tych samochodów pod kątem poprawy osiągów było niemal całkowicie zabronione. Samochód musiał być przynajmniej dwumiejscowy;
- Grupa IV – specjalne samochody GT, których produkcja w ciągu 24 miesięcy przekraczała czterysta egzemplarzy. Dozwolony był duży zakres przeróbek pod kątem poprawy osiągów;
- Grupa V – samochodowy wywodzące się z grup I–IV z modyfikacjami mogącymi znacznie przekraczać granice określone przepisami tych grup;
- Grupa VI – dwumiejscowe prototypy sportowe;
- Grupa VII – samochody wyścigowe formuły międzynarodowych (1, 2, 3);
- Grupa VIII – samochody wyścigowe formuły wolnej oraz Formuły Easter.
Samochody były dodatkowo podzielone na następujące klasy:
- Klasa 1 – wyłącznie samochody Polski Fiat 126p;
- Klasa 3 – wyłącznie samochody Polski Fiat 125p;
- Klasa 4 – gr. II, poj. do 1000 cm³;
- Klasa 5 – gr. II, poj. do 1600 cm³;
- Klasa 6 – gr. VI;
- Klasa 7 – gr. II, poj. pow. 1600 cm³;
- Klasa 8 – Formuła Easter.
Ponadto rozgrywano wszechklasy, czyli handicapowe wyścigi samochodów klas 1–7[2].
Zwycięzcy
Mistrzowie
Uwagi
Przypisy
