Wydawnictwo Kle

Kle Warsztat Graficzny
Skrót

Kle

Status prawny

jednoosobowa własność prywatna

Adres

Warszawa

Data założenia

2 czerwca 1994

Dyrektor

Piotr Kopszak

Redaktor naczelny

Ewa Walasek

Prefiks wydawcy (ISBN): 926389
Strona internetowa

Wydawnictwo Kle – polskie wydawnictwo książkowe z siedzibą w Warszawie, prowadzone przez Ewę Walasek i Piotra Kopszaka. Wydaje głównie książki poświęcone muzyce poważnej i historii sztuki[1].

Publikacje

Sztuka i literatura

Katalog rycin Heinricha Aldegrevera był jedną z pierwszych publikacji polskich kolekcji sztuki w formie multimedialnej. Kontynuacją tej działalności jest tworzenie humanistycznych baz danych opartych na modelu Topic Maps i udział wydawnictwa w projektach badawczych „Poezje na marginesie cywilizacji. Degradacja i odrodzenie twórczości poetyckiej w latach 1864–1894 (podstawa bibliograficzno-materiałowa)”, „Adam Mickiewicz – bibliografia podmiotowa”, „Obraz modyfikowany: recepcja grafiki w Królestwie Polskim od schyłku XV po początek XVII wieku” i „Polscy artyści w Wiedniu: edukacja i udział w wystawach w latach 1726–1938. (Akademie der bildenden Künste, Kunstgewerbeschule, Künstlerhaus, Wiener Secession, Hagenbund, Galerie Miethke i Galerie Pisko)”.

Muzyka

Najważniejszą i najobszerniejszą dotychczasową publikacją wydawnictwa są „Lekcje muzyki” Piotra Orawskiego w 6 tomach. Oparte są na cyklu audycji poświęconych historii muzyki, autorstwa wybitnego znawcy muzyki dawnej, nadawanym w II Programie Polskiego Radia[2].

Lekcje muzyki cieszyły się wielkim uznaniem słuchaczy, a ich rozbudzona programem wiedza stała się filarem innego popularnego programu II PR – „Turnieju Dwójki”[3].

Estetyka sztuki

Kilka pozycji w katalogu wydawnictwa reprezentuje nurt estetyki sztuki, muzyki i literatury, zwłaszcza okresu XVI i XVII w. Autorem dwóch z nich jest francuski pisarz i muzykolog Philippe Beaussant. Powiązania obrazów Caravaggia z muzyką Monteverdiego oraz poezją Tassa są przedmiotem rozważań książki „Przejścia. Z Renesansu do Baroku” a intymne związki sztuki kucharskiej z muzyką, z cytowanymi przepisami żony słynnego klawesynisty Francois Couperina śledzić można w książce „Barokowa melokuchnia nie tuczy”[4].

Powieść kryminalna

Gatunek powieści kryminalnej reprezentuje książka Anny Manickiej, pisarki pracującej jako historyk sztuki w Muzeum Narodowym. Łączy ona wiedzę o obrazach z lekko podanym wątkiem kryminalnym[5]. Autorem ilustracji jest Daniel de Latour.

Autorzy

Autorzy polscy

Autorzy zagraniczni

Publikacje

  1. Średniowiecze i Renesans[7]
  2. Rozkwit Baroku[8]
  3. Barok · Sacrum i Profanum[9]
  4. Klasycyzm · Prolog i rozwój[10]
  5. Dojrzały klasycyzm · Muzyka sakralna · Opera klasyczna + CD[11]
  6. Romantyczny przewrót · Weber · Schubert · Mendelssohn[12]

Przypisy

  1. Kle Warsztat graficzny. Instytut książki. [dostęp 2017-06-04]. (pol.).
  2. "Maciej Chiżyński, „Lekcji muzyki” Piotra Orawskiego ciąg dalszy"
  3. Książka Lekcje muzyki – Średniowiecze i renesans. Serwis o literaturze Granice.pl. [dostęp 2017-05-25]. (pol.).
  4. Philippe Beaussant Barokowa melokuchnia nie tuczy – recenzje. Cameradifoto. [dostęp 2017-05-25]. (pol.).
  5. Anna manicka – "Czuła trucizna" – recenzja. Osemkowy Klub Recenzenta. [dostęp 2017-05-25].
  6. strona książki Philippe’a Beaussanta "Barokowa melokuchnia nie tuczy"
  7. strona książki Piotra Orawskiego "Średniowiecze i Renesans"
  8. strona książki Piotra Orawskiego "Rozkwit Baroku"
  9. strona książki Piotra Orawskiego "Barok · Sacrum i Profanum"
  10. strona książki Piotra Orawskiego "Klasycyzm · Prolog i rozwój"
  11. strona książki Piotra Orawskiego "Dojrzały klasycyzm · Muzyka sakralna · Opera klasyczna"
  12. strona książki Piotra Orawskiego "Romantyczny przewrót · Weber · Schubert · Mendelssohn"
  13. strona książki Anny Manickiej, "Czuła trucizna"
  14. strona książki Gilesa Waterfielda "Długie popołudnie"
  15. strona książki Philippe’a Beaussanta "Przejścia. Z Renesansu do Baroku"

Linki zewnętrzne

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!