Wojska Lądowe Izraela

Zro’a Ha-Jabasza

Państwo	Izrael
Siły zbrojne	Siły Obronne Izraela
Data utworzenia	1948
Najwyższe dowództwa
Wojskowe	Mefaked Zro’a HaYabasha (Dowódca wojsk lądowych) Sztab Generalny Sił Obronnych Izraela
Wydzielone części składowe
Korpus Operacyjny, Korpus Wsparcia

Wojska Lądowe Izraela (hebr. ‏זרוע היבשה‎, Zro’a ha-Jabasza) – jeden z trzech rodzajów Sił Obronnych Izraela.

Historia

Historia wojsk lądowych Izraela jest związana z historią Sił Obronnych Izraela, której początki sięgają do żydowskich organizacji paramilitarnych tworzonych w obronie osiedli żydowskich w Palestynie, począwszy od Drugiej Alii (1904–1914). Pierwszą taką organizacją była Bar-Giora (hebr. בר גיורא), przekształcona w 1909 w Ha-Szomer (hebr. השומר). W 1920 powstała Hagana (hebr. ההגנה), która stała się podstawą dla regularnej izraelskiej armii. Wojska lądowe stanowią najważniejszą część Sił Obronnych Izraela.

Zadania

Struktura wojsk lądowych Izraela

Żołnierze izraelskiego korpusu piechoty

Czołgi Merkawa Mk 3

Haubica samobieżna M109 SPH

W skład wojsk lądowych wchodzą piechota, wojska pancerne, artyleria i wojska inżynieryjne.

Piechota stanowi najbardziej zaawansowany związek taktyczny Sił Obronnych Izraela. Poza realizowaniem operacji specjalnych, siły korpusu piechoty działają w celu zapewnienia rutynowego bezpieczeństwa państwa Izrael. Piechota jest odpowiedzialna za szkolenie wszystkich izraelskich sił lądowych. Żołnierze piechoty szkolą się do walki z partyzantką, terrorystami i prowadzenia działań w sytuacjach kryzysowych. Bywają one niezwykle złożone i wymagają podejmowania zróżnicowanych zadań. Podczas działań bojowych piechota jest dominującym czynnikiem w realizacji misji Sił Obronnych Izraela. Bardzo często żołnierze muszą prowadzić działania w trudnym terenie, który uniemożliwia na wykorzystanie pojazdów bojowych (obszary miejskie, góry, teren skalisty). Z tego powodu jednostki piechoty są tak wyszkolone, uzbrojone, wyposażone i zorganizowane, by mogły prowadzić działania niezależnie od wszelkich sytuacji. Od żołnierzy jest wymagana umiejętność obsługiwania wielu rodzajów uzbrojenia, w tym broni precyzyjnych. Zwiększa to samodzielność i mobilność jednostek. Do najważniejszych celów stawianych przed piechotą należą: ochrona granic, działania patrolowe i obserwacyjne, działania antyterrorystyczne i podjazdowe, w przypadku wojny lub konfliktu szybkie osiągnięcie przewago taktycznej i zniszczenie sił wroga^[1].

Wojska powietrznodesantowe są nieliczne. Celem spadochroniarzy jest przeprowadzanie działań specjalnych na tyłach wroga i niszczenie sił przeciwnika w walce pieszej lub przy wsparciu lekkich pojazdów opancerzonych^[2].

Wojska pancerne stanowią główną siłę uderzeniową wojsk lądowych. Charakteryzują się one dużą siłą ognia, dużą manewrowością i odpornością na ogień. Cechy te czynią je doskonałym rodzajem sił do wtargnięcia w ugrupowanie przeciwnika, rozwijania natarcia, głębokich uderzeń w strefę tyłową przeciwnika i prowadzenia pościgu. Wojska pancerne mogą również powstrzymywać atak przeciwnika i wykonywać kontrataki w ramach działań obronnych. Czołgi mogą niszczyć wozy bojowe przeciwnika, pododdziały piechoty, wyrzutnie przeciwpancernych pocisków kierowanych i, przy pewnych ograniczeniach, angażować się w walkę ze śmigłowcami przeciwnika.

Jednostki wsparcia artylerii i wojsk inżynieryjnych, zapewniają wsparcie ogniowe jednostkom taktycznym.

Struktura

Początkowo izraelskie wojska lądowe bezpośrednio podlegały dowództwu Sztabu Generalnego Sił Obronnych Izraela, jednak doświadczenia wojny libańskiej doprowadziły do utworzenia w 1983 osobnego Dowództwa Wojsk Lądowych (hebr. מז”י, Mazi). Dowódca nosi nazwę Dowódcy Wojsk Lądowych (hebr. מפקד זרוע היבשה, Mefaked Zro ha-Jabasza).

W 2000 przeprowadzono modernizację struktury dowodzenia Sił Obronnych Izraela. Wojska operacyjne wchodzące w skład dowództw trzech obszarów strategicznych zostały podporządkowane Sztabowi Generalnemu. Natomiast Dowództwo Wojsk Lądowych otrzymało zadania szkoleniowe na poziomie korpusów^[3]. W przeciwieństwie do Marynarki Wojennej i Sił Powietrznych Izraela, Dowództwo Wojsk Lądowych nie może uruchamiać sił lądowych do działań operacyjnych.

Dowództwa obszarów strategicznych:

• Dowództwo Północne – oddziały skierowane do obrony przeciwko ewentualnemu atakowi z terenu Syrii i Libanu
• Dowództwo Centralne – oddziały przeciwko Jordanii
• Dowództwo Południowe – oddziały skierowane przeciwko Egiptowi

Wojska lądowe sformowane są w pięć korpusów, które na poziomie Dowództwa Wojsk Lądowych mają następującą strukturę organizacyjną::

Korpus Operacyjny: Korpus Piechoty i Spadochroniarzy (hebr. חיל הרגלים, Hir) Korpus Pancerny (hebr. חיל השריון, Chaszan)

Korpus Wsparcia: Korpus Artylerii (hebr. חיל התותחנים, Chatam) Korpus Inżynieryjny (hebr. חיל ההנדסה הקרבית, Chahan) Korpus Wywiadu Polowego (hebr. חיל האיסוף הקרבי)

Żołnierze po ukończeniu szkolenia wojskowego są kierowani do odbycia służby w poszczególnych jednostkach wojskowych korpusów.

Dywizje piechoty składają się zazwyczaj z dwóch lub trzech brygad, dzielonych na dwa do pięciu bataliony. Brygada piechoty liczy od 2 do 5 tys. żołnierzy. Od 2002 każdy batalion składa się z dwóch kompanii, w tym kompanii żołnierzy służby stałej. Każda kompania dysponuje plutonem wsparcia (drużyna moździerzy, drużyna rozpoznania, drużyna przeciwpancerna z operatorem pocisków Spike). Każda brygada posiada własną bazę szkoleniową odpowiedzialną za szkolenia i selekcję wszystkich żołnierzy i dowódców^[4]. Do najważniejszych jednostek piechoty należą: Brygada Giwati, Brygada Golani, Brygada Kfir, Brygada Nachal i Dywizja Spadochronowa Ha-Esz.

Brygady pancerne są wspierane przez brygady piechoty zmotoryzowanej, zmechanizowane bataliony inżynieryjne i jednostki artylerii. Brygada pancerna dzieli się zazwyczaj na trzy lub cztery bataliony (ponad 100 czołgów). Do najważniejszych jednostek pancernych należą: 460 Brygada Szkoleniowa, 7 Brygada Pancerna, 188 Brygada Pancerna i 401 Brygada Pancerna.

Uzbrojenie

Uzbrojenie wojsk lądowych jest mocno zróżnicowane i dostosowane do warunków prowadzonych działań bojowych. Większość izraelskich żołnierzy posługuje się karabinami automatycznymi z rodziny karabinów M16. Popularna jest także skrócona wersja karabinu szturmowego CAR-15, karabin szturmowy M4 i M4A1. Żołnierze Brygady Giwati i Brygady Golani posiadają karabiny szturmowe Tavor. Podstawowymi karabinami maszynowymi są: Negev, FN MAG, oraz ciężkie karabiny maszynowe Browning M2 i granatniki Mk 19. Do walki z pojazdami opancerzonymi piechota jest uzbrojona w granatniki przeciwpancerne RPG-7, M72, B-300 i MATADOR. Natomiast do walki bronią pancerną używa się przeciwpancernych pocisków kierowanych: BGM-71 TOW i Spike.

Na uzbrojeniu wojsk pancernych znajdują się czołgi podstawowe Merkawa w wersjach Mk 2, Mk 3 i Mk 4, oraz Mag’ach w wersjach 6 i 7. Podstawowym uzbrojeniem artylerii są haubice Soltam M-71, haubice samobieżne M109 SPH i wieloprowadnicowe wyrzutnie rakiet M270 MLRS.

Przypisy

1. Piechota. [w:] Israel Ground Forces [on-line]. [dostęp 2011-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-05-03)]. (hebr.).
2. Brygada Spadochronowa. [w:] Israel Ground Forces [on-line]. [dostęp 2011-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-28)]. (hebr.).
3. Structure. [w:] Israel Defence Forces [on-line]. [dostęp 2011-03-21]. (ang.).
4. Piechota. [w:] Yehida [on-line]. [dostęp 2011-03-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-04-12)]. (hebr.).

Linki zewnętrzne

• Siły Lądowe Izraela. mazi.idf.il. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-07)].