Wojna o kości (ang.Bone Wars) – trwająca od 1877[1] do 1897 roku[2] rywalizacja prof.[3]Edwarda D. Cope’a[4] i prof.[3]Othniela C. Marsha[4] w liczbie odkrytych okazów wymarłych zwierząt[3], która doprowadziła do odkrycia setek okazów dinozaurów na zachodzie USA[1].
Rywalizacja zaczęła się prawdopodobnie, gdy Marsh publicznie wytknął Cope’owi błędy w rekonstrukcji szkieletu elasmozaura. Cope miał według Marsha umieścić czaszkę na końcu ogona[5].
Często badania prowadzono z wykorzystaniem materiałów wybuchowych[4][5]. Obaj naukowcy rywalizowali nie przebierając w środkach, płacąc za dostarczanie im skamieniałych kości, a także wzajemnie podkupując dostawców[3]. Łącznie Marsh odkrył 86 nowych gatunków dinozaurów, a Cope 56[4][5]. Rywalizację zakończyła w 1897 roku śmierć Cope’a[2][5].