PROFILBARU.COM

Wołosaty
	; Wołosaty w Ustrzykach Górnych
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
	Rzeka
Długość	27,8 km
Powierzchnia zlewni	118,2 km²
	Źródło
Miejsce	południowy stok Kopy Bukowskiej
Wysokość	ok. 1140 m n.p.m.
Współrzędne	49°06′18″N 22°38′55″E/49,105000 22,648611
	Ujście
Recypient	San
Miejsce	Stuposiany
Wysokość	ok. 550 m n.p.m.
Współrzędne	49°11′49″N 22°40′54″E/49,196944 22,681667
	Położenie na mapie gminy Lutowiska źródło ujście
	Położenie na mapie Polski źródło ujście
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego źródło ujście
	Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego źródło ujście
	Multimedia w Wikimedia Commons

Wołosaty – rzeka w Bieszczadach Zachodnich, lewy dopływ Sanu. Długość wynosi 27,8 km. Zlewnia ma powierzchnię równą 118,2 km²^[1]. Źródło znajduje się w grupie Tarnicy, na południowym zboczu Kopy Bukowskiej (ok. 1140 m n.p.m.), ujście – w Stuposianach (ok. 550 m n.p.m.). Doliną przebiegają drogi wojewódzkie: nr 897 na odcinku Ustrzyki Górne – Wołosate oraz 896 (część wielkiej pętli bieszczadzkiej) Ustrzyki Górne – Stuposiany.

Górny odcinek nosi nazwę Wołosatka. Płynąc na północny zachód przez Wołosate, oddziela masyw Tarnicy od pasma granicznego. W Ustrzykach Górnych wpada do niej z prawej strony Terebowiec, a następnie – z lewej – Rzeczyca. Od tego miejsca nazwa zmienia się na "Wołosaty". Dalej rzeka płynie w kierunku północnym, pomiędzy Połoniną Caryńską, Magurą Stuposiańską i Kosowcem z lewej strony a grzbietami grupy Tarnicy z prawej, przez miejscowości: Bereżki, Pszczeliny i Stuposiany, gdzie uchodzi do Sanu^[2].

Z rzadkich w Polsce gatunków roślin w dolinie Wołosatki występują turzyca skąpokwiatowa i tojad wschodniokarpacki^[3].

Główne dopływy

Głównymi dopływami są:^[4]

lewe:

Zgniły, Szczawinka, Wołosatczyk, Kanczowa, Rzeczyca, Bystry

prawe: Zworec, Polaniec, Zwór (spod Szerokiego Wierchu), Zakopaniec, Terebowiec, Zwór (na zachód od Bukowego Berda)

Przypisy

↑ Podkarpacki Portal Turystyczny
↑ Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.
↑ Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.
↑ Bieszczady. Mapa turystyczna 1:50 000. Kraków: Compass. ISBN 978-83-7605-070-6.

[1] Podkarpacki Portal Turystyczny

[2] Bieszczady i Góry Sanocko-Turczańskie. Mapa turystyczna. Skala 1:75 000. Wydanie trzecie. Warszawa: PPWK SA. ISBN 83-7329-436-8.

[3] Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa: Czerwona księga Karpat Polskich. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 2008. ISBN 978-83-89648-71-6.

[4] Bieszczady. Mapa turystyczna 1:50 000. Kraków: Compass. ISBN 978-83-7605-070-6.

[1]

[2]

[3]

[4]