Wielka droga – polsko-włoski film fabularny z 1946 roku. Film został wyprodukowany przez Ośrodek Kultury i Prasy II Korpusu Polskiego. Wykorzystano w nim materiały dokumentalne z roku 1939 i późniejszych lat wojny.
Opis fabuły
Jest to film o losach ludzi wysiedlonych na Sybir, Kołymę w 1939, którzy przetrwali wygnanie i dostali się do Armii generała Andersa (późniejszego 2 Korpusu Polskiego). Główny bohater, którego gra Albin Ossowski, bierze udział i zostaje ranny w pierwszym natarciu 11 maja 1944 na Monte Cassino. W szpitalu pielęgniarka znajduje przy nim pamiętnik, czytając go przywołuje zdarzenia z jego życia we Lwowie, dotyczące wybuchu wojny i agresji sowieckiej, wywózki na Syberię, ewakuacji z ZSRR, pobytu w Iranie, Iraku, Palestynie i pierwszego ataku na Monte Cassino, w którym zostaje ranny.
Przesłanie
Przy produkcji filmu korzystano z największych ówczesnych studiów filmowych – Cinecittà w Rzymie. Celem produkcji było utrwalenie pamięci o tragicznych i bohaterskich losach Polaków, którzy przez łagry i Bliski Wschód dotarli do Włoch i walczyli u boku aliantów z Niemcami. „Wielka droga” nigdy nie doczekała się premiery w Polsce. Clou filmu było przesłanie, że Wielka droga Polaków nie skończyła się na Zachodzie, czeka ich jeszcze w przyszłości powrót do ojczyzny, ale aby do niej wrócić, przyjdzie im, być może, jeszcze walczyć. Tak też brzmią ostatnie słowa w filmie wypowiedziane przez głównego bohatera.
Jest to jedyny film dotyczący udziału polskich wojsk w kampanii na froncie włoskim, jedyny film sprzed 1989 pokazujący prawdziwe losy Polaków podczas II wojny światowej. Bohaterowie pochodzą ze Lwowa, więc bałak lwowski (gwara lwowska) jest w filmie wszechobecny.
Obsada
Filmy dokumentalne o Wielkiej drodze
Bibliografia
Linki zewnętrzne
| Lata 20. |
|
|---|
| Lata 30. |
|
|---|
| Lata 40. |
|
|---|
![]()
