Głos pustyni – polski film przygodowy z 1932 roku. Ekranizacja powieści Ferdynanda Antoniego Ossendowskiego Sokół pustyni[1].
Po ogromnej popularności Syna szejka z 1926 roku, każda szanująca się kinematografia musiała mieć swą opowieść o szejku, pustyni, Beduinach i romantycznej miłości. Również polscy filmowcy podjęli to wyzwanie. Zdjęcia kręcono w Algierii.
Treść
Akcja toczy się w zachodniej Afryce. Młody polski wywiadowca, sierżant Milczek odkrywa na pustyni „Sokole Gniazdo” - kryjówkę szejka Abdullaha, groźnego rozbójnika, szerzącego postrach w okolicy. Jednak przez nieostrożność wpada w ręce bandytów. Życie ratuje mu piękna żona szejka - Dżemila, która zakochała się w nim od pierwszego wejrzenia. Ona to umożliwia mu ucieczkę i wkrótce potem podąża za nim. Kiedy jednak widzi kochanka w towarzystwie obcej Europejki, jest przekonana o jego zdradzie. Wściekła wraca do męża i ostrzega go przed planowaną francuską ekspedycją, która wyrusza przeciw niemu. Bandyci urządzają zasadzkę.
Obsada
Przypisy
Linki zewnętrzne
| Lata 20. |
|
|---|
| Lata 30. |
|
|---|
| Lata 40. |
|
|---|
![]()
