Wieki ciemne (ang.dark ages) – określenie subiektywne, używane odnośnie do okresu historycznego trwającego od końca V wieku (upadek cesarstwa rzymskiego) do połowy X wieku, nazwanego tak przez niektórych historyków ze względu na niewielki zasób źródeł pisanych z tych czasów oraz przeświadczenie o znacznym upadku kultury, czemu przeczy np. renesans karoliński[2]. Jest to okres powstawania królestw barbarzyńskich, kryzysu w Cesarstwie Bizantyńskim i początku ekspansji Arabów. Poza tym w wieku IX miała miejsce misja Cyryla i Metodego, która zapoczątkowała rozwój chrześcijaństwa wśród Słowian.
Część historyków proponuje, aby wieki ciemne były traktowane jako odrębna od średniowiecza epoka. Jej monografię napisał William Paton Ker[3].
↑Andrea di Bartolo diA.B.BargillacAndrea di Bartolo diA.B., Poczet znakomitych mężów i niewiast, s. 1450.
↑TeresaT.KostkiewiczowaTeresaT., Renesans karoliński, [w:] MichałM.Głowiński i inni, Słownik terminów literackich, Wrocław 2002. Brak numerów stron w książce
↑William PatonW.P.KerWilliam PatonW.P., Wczesne średniowiecze, Wrocław 1977. Brak numerów stron w książce