White Christmas – piosenka autorstwa Irvinga Berlina z 1941[1], pierwotnie wykonywana przez Binga Crosby’ego i Marthę Mears[a] w filmie Gospoda świąteczna (1942)[2]. Od tamtego czasu pozostaje jedną z najbardziej popularnych i znanych piosenek popkulturyanglosaskiej, rokrocznie przypominanej w czasie świąt Bożego Narodzenia. Niemalże każdy anglojęzyczny wykonawca wydając płytę ze świątecznymi piosenkami zamieszcza na niej „White Christmas”.
W 1995 roku swoją polskojęzyczną wersję piosenki nagrał Krzysztof Krawczyk pt. „Białe Boże Narodzenie”[3].
Historia
Utwór „White Christmas” napisany przez kompozytora i tekściarza rosyjsko-żydowskiego pochodzenia Irvinga Berlina miał swą światową premierę 25 grudnia 1941, podczas cotygodniowego programu Binga Crosby’ego w radiu NBC – The Kraft Music Hall[1].
Bing Crosby i Danny Kaye - White ChristmasPłyta gramofonowa The Drifters - White Christmas
Piosenka „White Christmas” w wykonaniu Binga Crosby’ego pojawiała na liście magazynu Billboard każdego roku przez dwadzieścia lat (od 1942 do 1962)[10]. To wykonanie utrzymywało się 14 tygodni na szczycie list muzyki pop tygodnika Billboard, począwszy od 1942[11]. Według Księgi rekordów Guinnessa utwór jest najlepiej sprzedającym się singlem w historii muzyki rozrywkowej[12].
Popularność wśród innych artystów
„White Christmas” jest trzecim najczęściej wykonywanym utworem świątecznym wszech czasów według katalogu Amerykańskiego Stowarzyszenia Kompozytorów, Autorów i Wydawców (ASCAP). Lista opublikowana została równolegle z 100. urodzinami organizacji ASCAP, zgodnie z coroczną tradycją publikacji zestawiania najchętniej wykonywanych piosenek w poszczególnych latach[13].
Kontrowersje nagrania Elvisa Presleya
W październiku 1957 został wprowadzony na rynek czwarty album Elvisa Presleya pt. Elvis’ Christmas Album. Umieszczona na nim wersja piosenki „White Christmas” stała się przedmiotem sporu i kontrowersji. Irving Berlin zażądał, aby zarówno utwór, jak i cała płyta została wycofana z odtwarzania przez rozgłośnie radiowe[14]. Stało się tak po usłyszeniu przez kompozytora nowej wersji tego utworu w wykonaniu Presleya. Berlin nazwał takie wykonanie „profanacją i parodią cenionych świątecznych standardów”, po czym zażądał od swoich podwładnych w Nowym Jorku, aby zatelefonowali do każdej rozgłośni w Ameryce, z nakazem zaprzestania odtwarzania tej wersji jego utworu. Większość rozgłośni zignorowała kompozytora, jednakże przynajmniej jeden prezenter został zwolniony za odtwarzanie tej płyty, a niektóre rozgłośnie w Kanadzie prośbę autora spełniły[15]. Te kontrowersje wzmogły popularność albumu.
_title_frame.jpg)
