Walenty Dąbrowski
| Szambelan papieski
|
| Data i miejsce urodzenia
|
14 lutego 1847
Gowino
|
| Data i miejsce śmierci
|
15 lutego 1931
Wejherowo
|
| Proboszcz parafii Trójcy Świętej w Wejherowie
|
| Okres sprawowania
|
od 1887 do 1924
|
| Dziekan Dekanatu Wejherowo
|
| Okres sprawowania
|
od 1895 do 1924
|
|
|
| Wyznanie
|
katolicyzm
|
| Kościół
|
rzymsko-katolicki
|
| Inkardynacja
|
diecezja chełmińska
|
| Prezbiterat
|
12 lipca 1874
|
| Odznaczenia
|
 
|
Walenty Dąbrowski (ur. 14 lutego 1847 w Gowinie, zm. 15 lutego 1931 w Wejherowie) – duchowny katolicki, kaszubski działacz społeczno-kulturalny i charytatywny.
Życiorys
Uczęszczał do gimnazjum w Wejherowie. Po maturze studiował w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie i na uniwersytetach we Fryburgu Bryzgowijskim oraz w Münster. Święcenia kapłańskie otrzymał 12 lipca 1874 w Pelplinie. Następnie był przez 13 lat nauczycielem religii. Od 1887 został proboszczem parafii w Wejherowie. Był też delegatem biskupim i dziekanem dekanatu puckiego. W 1895 został także pierwszym dziekanem nowo utworzonego dekanatu wejherowskiego. W 1924 przeszedł na emeryturę. Przemawiał do zgromadzonych w Wejherowie pątników w języku kaszubskim.
Od 1915 był kanonikiem honorowym kapituły chełmińskiej. Władze kościelne przyznały mu również godność szambelana papieskiego (prałata). 2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[1]. W 1927 otrzymał Krzyż Pro Ecclesia et Pontifice[2].
Przypisy
Bibliografia
- Gerard Labuda: Zapiski kaszubskie, pomorskie i morskie, Gdańsk : Oficyna Czec, 2000, Wyd. 1, s. 332
