PROFILBARU.COM

Władimir Komarow
Владимир Михайлович Комаров
	pułkownik lotnictwa
Data i miejsce urodzenia	16 marca 1927 ; Moskwa
Data i miejsce śmierci	24 kwietnia 1967 ; obwód orenburski
	Przebieg służby
Lata służby	1945–1967
Siły zbrojne	Armia Radziecka
	Odznaczenia
	;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Władimir Michajłowicz Komarow (ros. Владимир Михайлович Комаров, ur. 16 marca 1927 w Moskwie, zm. 24 kwietnia 1967 w obwodzie orenburskim) – radziecki kosmonauta, inżynier, pułkownik lotnictwa. Dwukrotny bohater Związku Radzieckiego.

Życiorys

Urodził się w Moskwie, z pochodzenia Rosjanin. Od 1945 służył w Armii Radzieckiej. Po ukończeniu wstępnej szkoły lotniczej, w 1949 ukończył Batajską Wojskową Szkołę Pilotów im. A.K. Sierowa. Służył następnie jako pilot myśliwski. W 1959 z wyróżnieniem ukończył studia na Lotniczej Akademii Technicznej im. Nikołaja Żukowskiego.

Od 7 marca 1960 przygotowywał się do lotów kosmicznych w składzie 1. oddziału kosmonautów (WWS 1), którego był naczelnikiem. Brał udział w dwóch lotach kosmicznych. Według dawnego nauczyciela akademickiego Gagarina, Siergieja Biełocerkowskiego, Komarow był poważnie brany pod uwagę jako kandydat do pierwszego lotu w kosmos, ale „członek jego dalszej rodziny był wówczas represjonowany”^[1]. Pierwszy raz 12/13 października 1964 dowodził pierwszym wieloosobowym statkiem kosmicznym Woschod 1. Lot trwał 24 godziny, 17 minut i 3 sekundy. Za drugim razem leciał pierwszym z serii nowych statków kosmicznych Sojuz 1, start nastąpił 23 kwietnia 1967 i lot trwał ponad dobę. W trakcie lotu borykał się z problemami technicznymi, a podczas lądowania zawiodły spadochrony modułu lądującego Sojuza, który nie posiadał już żadnych innych możliwości zmniejszenia prędkości opadania, co zakończyło się śmiercią kosmonauty po uderzeniu kapsuły w ziemię 24 kwietnia 1967 (o godzinie 3:22 czasu UTC), koło wsi Karasuk w rejonie adamowskim, obwodzie orenburskim.

Komarow został pochowany na Cmentarzu przy Murze Kremlowskim w Moskwie. Jego imieniem nazwano planetoidę (1836) Komarov, krater na Księżycu, a także wiele obiektów w ZSRR. W okresie od 28 kwietnia 1967 do 18 grudnia 1992 jego imię nosiła jedna z warszawskich ulic (obecnie ul. Wołoska)^[2]. Do 1990 był też patronem ulicy w Częstochowie (obecnie ul. Prądzyńskiego), a do 2017 roku ulicy w Białymstoku (obecnie ul. Jana Heweliusza).

Podobnie jak inni radzieccy kosmonauci, Komarow za pierwszy lot kosmiczny został uhonorowany 19 października 1964 tytułem Bohatera Związku Radzieckiego, a drugim pośmiertnie 24 kwietnia 1967. Odznaczony był kilkukrotnie Orderem Lenina, Orderem Czerwonej Gwiazdy i innymi odznaczeniami, a także tytułem bohatera pracy Demokratycznej Republiki Wietnamu.

Wykaz lotów

Loty i starty kosmiczne, w których uczestniczył Władimir M. Komarow
Lp.	Data startu	Statek kosmiczny	Data lądowania	Funkcja	Czas trwania
1	12 października 1964	Woschod 1	13 października 1964	Dowódca	1 dzień 17 minut i 3 sekundy.
2	23 kwietnia 1967	Sojuz 1	24 kwietnia 1967	Dowódca	1 dzień 2 godziny 47 minut i 52 sekundy

Łączny czas spędzony w kosmosie – 2 dni 3 godziny 4 minuty i 55 sekund

Zobacz też

Przypisy

↑ Jamie Doran, Piers Bizony: Gwiezdny bohater. Prawda i legenda o Juriju Gagarinie. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1998, s. 76. ISBN 83-7469-349-5.
↑ Ulica Wołoska na Warszawawikia. [dostęp 25 maja 2015].

Bibliografia

Комаров Владимир Михайлович w serwisie Gieroi Strany
TadeuszT. Malinowski TadeuszT., Lotnicy świata, Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1985, ISBN 83-206-0495-8, OCLC 830181110 .

Linki zewnętrzne

spacefacts.de (ang.)
Film „Śmierć kosmonauty” (ros.)

[gb-1] Jamie Doran, Piers Bizony: Gwiezdny bohater. Prawda i legenda o Juriju Gagarinie. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1998, s. 76. ISBN 83-7469-349-5.

[2] Ulica Wołoska na Warszawawikia. [dostęp 25 maja 2015].

[1]

[2]