Vuk Jeremić

Vuk Jeremić
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 lipca 1975
Belgrad

Minister spraw zagranicznych Serbii
Okres

od 15 maja 2007
do 27 lipca 2012

Przynależność polityczna

Partia Demokratyczna

Poprzednik

Vuk Drašković

Następca

Ivan Mrkić

podpis

Vuk Jeremić, cyr. Вук Јеремић (ur. 3 lipca 1975 w Belgradzie) – serbski polityk, w latach 2007–2012 minister spraw zagranicznych, w latach 2012–2013 przewodniczący sesji Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych.

Życiorys

Ukończył fizykę teoretyczną w Queens’ College[1] na Uniwersytecie Cambridge. Jest również absolwentem administracji publicznej w John F. Kennedy School of Governmeent na Harvard University w USA. W czasie pobytu w Londynie pracował w instytucjach finansowych takich jak Deutsche Bank, Dresdner Kleinwort oraz AstraZeneca Pharmacuticals. Był założycielem i menedżerem finansowym OSSI (Organizacji Serbskich Studentów Zagranicą), pierwszej organizacji międzynarodowej studentów serbskich, zrzeszającej kilka tysięcy członków.

Po obaleniu rządów Slobodana Miloševicia w październiku 2000 Vuk Jeremić rozpoczął pracę jako doradca w Ministerstwie Telekomunikacji Federalnej Republiki Jugosławii. W 2003 przeszedł do Ministerstwa Obrony Serbii i Czarnogóry w randze specjalnego wysłannika ds. euroatlantyckich. Od lipca 2004 do maja 2007 był doradcą ds. polityki zagranicznej prezydenta Serbii Borisa Tadicia. Równolegle awansował wewnątrz Partii Demokratycznej. W lutym 2004 został przewodniczącym jej komitetu do spraw zagranicznych. W lutym 2006 wszedł w skład zarządu głównego partii.

15 maja 2007 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w drugim gabinecie premiera Vojislava Koštunicy. Po wcześniejszych wyborach parlamentarnych w Serbii w 2008 rząd podał się do dymisji. 7 lipca 2008 w nowym gabinecie z Mirkiem Cvetkoviciem na czele Vuk Jeremić zachował funkcję ministra spraw zagranicznych i pełnił ją do 27 lipca 2012. Od września 2012 przewodniczył 67. sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ. Był to jeden z rzadkich przypadków, gdy nominująca przewodniczącego sesji grupa państw (wschodnioeuropejska) nie wyłoniła wspólnego kandydata; Vuk Jeremić został wybrany w tajnym głosowaniu, pokonując Litwina Daliusa Čekuolisa.

W wyborach w 2012 uzyskał mandat posła do Skupsztiny. Odmówił jego złożenia na żądanie nowego przewodniczącego demokratów, w rezultacie w 2013 został wykluczony z partii. W tym samym roku utworzył think tank CIRSD zajmujący się stosunkami międzynarodowymi i zagadnieniami zrównoważonego rozwoju[2].

W 2016 był oficjalnym kandydatem na sekretarza generalnego ONZ i jednym z faworytów do objęcia tej funkcji[3]. Ostatecznie na stanowisko to wybrany został António Guterres.

W 2017 zarejestrował się jako kandydat niezależny w wyborach prezydenckich. Poparcie dla jego kandydatury zadeklarowały m.in. Nowa Serbia, Razem dla Serbii[4] i Partia Socjaldemokratyczna. W pierwszej turze głosowania zajął czwarte miejsce wśród jedenastu kandydatów z wynikiem około 5,5% głosów[5]. W tym samym roku założył nowe ugrupowanie pod nazwą Partia Ludowa[6]. W 2018 jego formacja współtworzyła porozumienie ugrupowań opozycyjnych nazwane Sojusz dla Serbii[7]; koalicja ta zbojkotowała wybory parlamentarne w 2020, uznając je za niedemokratyczne[8].

W kolejnych wyborach w 2022 jego ludowcy uzyskali poselską reprezentację, startując w ramach koalicji Zjednoczeni dla Zwycięstwa Serbii. Vuk Jeremić nie kandydował wówczas do parlamentu[9]. Partia Ludowa samodzielnie startowała natomiast w następnych wyborach w 2023, nie przekraczając wyborczego progu. W grudniu tego samego roku Vuk Jeremić ustąpił z funkcji jej przewodniczącego[10].

Przypisy

  1. Eminent Alumni. queens.cam.ac.uk. [dostęp 2017-07-11]. (ang.).
  2. Otvoren Jeremićev institut CIRSD. b92.net, 5 listopada 2013. [dostęp 2017-03-12]. (serb.).
  3. Front runners emerge for U.N. chief from town halls with General Assembly. reuters.com, 15 kwietnia 2016. [dostęp 2017-03-12]. (ang.).
  4. Председнички кандидати и подршка. rts.rs, 20 lutego 2017. [dostęp 2017-03-12]. (serb.).
  5. Конференције за медије. parlament.gov.rs, 5 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-05]. (serb.).
  6. „Blic”: Jeremić u oktobru osniva Narodnu stranku. b92.net, 28 września 2017. [dostęp 2018-02-20]. (serb.).
  7. U Beogradu i zvanično formiran Savez za Srbiju. n1info.com, 2 września 2018. [dostęp 2020-06-18]. (serb.).
  8. Serbian Elections: In Extraordinary Circumstances, Ruling Party Looks to Solidify its Grip on Power. europeelects.eu, 18 czerwca 2020. [dostęp 2020-06-18]. (ang.).
  9. Vuk Jeremić: Neću biti kandidat za poslanika na parlamentarnim izborima. danas.rs, 15 lutego 2022. [dostęp 2023-12-28]. (serb.).
  10. Vuk Jeremić podneo ostavku na mesto predsednika Narodne stranke. danas.rs, 22 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-28]. (serb.).

Bibliografia

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!