„Wielka Łąka” (tak można by spolszczyć nazwę szczytu, co oddaje dobrze jego charakter) położona jest w głównym grzbiecie tego pasma, w jego centralnej części. Na wzniesieniu Kriżawy, ok. 1 km na północ od kulminacji szczytu „Wielkiej Łąki”, znajduje się wysoki maszt nadajnika radiowo-telewizyjnego, stanowiący charakterystyczną dominantę całego masywu.
Ze względu na budowę geologiczną masywu (nieprzepuszczalne podłoże ze skał krystalicznych) na grzbiecie występują liczne młaki i inicjalne torfowiska. Cały masyw w części okołogrzbietowej pokryty jest rozległymi łąkami górskimi, znanymi po stronie wschodniej, opadającej ku Kotlinie Turczańskiej jako Martinské hole (kiedyś nazwą tą określano całą Luczańską część Małej Fatry). Na grzbiecie, od wzniesienia Kriżawy na północy po bezimienną kotę 1466 m n.p.m. na południu dość rozległe łany kosodrzewiny.
Przez „Wielką Łąkę” biegnie, znakowany kolorem czerwonym, główny grzbietowy szlak turystyczny Luczańskiej Małej Fatry. Wyprowadzają nań również znakowane szlaki turystyczne ze wschodu (z Kotliny Turczańskiej) i z zachodu (z rejonu Rajeckich Cieplic). Wspomniane wyżej młaki stanowią po większych opadach utrudnienie przy korzystaniu ze szlaku grzbietowego.
Veľká lúka zimą
Bibliografia
Gargulák Jozef, Križo Vladimír i in.: Malá Fatra. Turistický sprievodca ČSSR č. 1, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1984.
Malá Fatra. Martinské hole. Turistická mapa 1:50 000, 1 wydanie, wyd. VKÚ harmanec 1993, ISBN 80-85510-10-3.
_WF10.jpg)
