Valor (śliwa)

Valor

Rodzaj	śliwa
Gatunek	śliwa domowa

Śliwa domowa 'Valor' – odmiana uprawna (kultywar) śliwy domowej (Prunus domestica L. subsp. italica (Borckh.) Hegi var. Claudiana), należąca do grupy odmian o późnej porze dojrzewania. Odmiana została wyselekcjonowana w Kanadzie jako krzyżówka odmian 'Imperial Epinause' x 'Grand Duke'. Od połowy lat 90. XX wieku popularna w Polsce głównie w uprawie towarowej, do Rejestru Odmian prowadzonego przez Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych^[1] wpisana w 1997 roku.

Morfologia

Pokrój

Drzewo rośnie średnio silnie lub bardzo silnie, w zależności od zastosowanej podkładki. Drzewa po wejściu w okres owocowania rosną słabiej. Korona jest odwrotnie stożkowata, dość rozbudowana.

Pędy

Jednoroczne są silne, długie i sztywne, o brązowofiloletowym, pokryte drobnymi, szarymi przetchlinkami. Młode pędy na młodych drzewach mają charakterystyczna dla odmiany ostre ciernie, które na starszych drzewach zanikają.

Liście

Sztywne, bardzo nieznacznie pofałdowane, lekko ząbkowane, o szeroko eliptycznym kształcie, ciemnozielone z połyskiem.

Owoce

Kształt wydłużony lub wrzecionowaty. Owoce duże, lub bardzo duże o przeciętnej masie 50-60g (często przekraczają 80g). Szypułka zielona, lekko ordzawiona, średniej długości. Skórka gruba, bordowogranatowa a u owoców dojrzałych niebieskogranatowa, pokryta białym nalotem i bardzo licznymi brunatnymi przechlinkami. Miąższ żółtozielony a u dojrzałych owoców pomarańczowy, bardzo soczysty i słodki, aromatyczny, bardzo smaczny. Pestka średniej wielkości, wydłużona, w niektóre lata nie najlepiej oddzielająca się od miąższu.

Zastosowanie

• Roślina uprawna. Polecana jest zarówno do uprawy w sadach towarowych jak i do uprawy amatorskiej w ogródkach przydomowych i działkowych. Jest odmianą obcopylną i wymaga sadzenia zapylaczy w bezpośrednim sąsiedztwie. Owocuje corocznie, lecz szczepiona na najpopularniejszej podkładce – ałyczy owocuje umiarkowanie obficie a w okres owocowania wchodzi dość późno, 4-5 rok po posadzeniu.
• Kulinaria: Odmiana ceniona ze względu na wyśmienite owoce, nadające się zarówno do spożycia w stanie świeżym jak i do stosunkowo długiego przechowywania w chłodni^[2]. Wyróżnia się wysoką zawartością cukrów^[3]. Uznawana za jedną z najlepiej nadających się do suszenia, oraz dobra do innych przetworów jak np. na powidła^[4][5]

Uprawa

• Ze względu na dość silny wzrost na ałyczy i późniejsze wchodzenie w okres owocowania powinno się ją uprawiać na podkładkach osłabiających wzrost. Dobrymi podkładkami są siewki 'Węgierki Wangenheima' na których owocują już w 3 roku po posadzeniu.
• Jako odmiana obcopylna wymaga sadzenia zapylaczy. Dobrymi zapylaczami dla niej są między innymi: 'Čačanska Rodna', Węgierka Włoska', 'Bluefre', 'Stanley', 'Empress'.
• Valor jest odmianą średnio wytrzymałą na mróz. Jest mało wrażliwy na choroby z wyjątkiem wirusa ospowatości śliw wywołującego szarkę.
• Zbiór i przechowywanie: W warunkach polskich w zależności od rejonu i typu dojrzałość zbiorczą osiąga od początku do połowy września. Ponadto owoce na ogół dojrzewają nierównomiernie. Owoce w chłodni, w temperaturze 0 °C można przechować nawet przez 5 tygodni.

Przypisy

1. Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych: Lista Odmian Roślin Sadowniczych wpisanych do Krajowego Rejestru w Polsce. [dostęp 2013-04-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-29)].
2. Grzegorz Łysiak. Evaluation of productivity of 10 plum cultivars growing on two rootstocks. „Pr. Kom. Nauk Roln. Kom. Nauk Leśn”. 87, s. 95 – 101. PTPN. 
3. Dorota Walkowiak-Tomczak. Wpływ metody odwadniania śliwek (Prunus domestica‘Valor’) na zawartość polifenoli i zdolność przeciwutleniającą. „Zesz. Probl. Post. Nauk Rol.”. 552, s. 237-246. SGGW. 
4. Grzegorz Łysiak. Wpływ terminu zbioru śliw odmiany 'Valor', 'Valjewka' i 'Elena' na jakość owoców i ich zdolność przechowalniczą. „Folia Universitatis Agriculturae Stetinensis. Agricultura.”. 96, s. 103-107, 2004. Akademia Rolnicza w Szczecinie. 
5. Grzegorz Łysiak. Valor. „Sad Nowoczesny”. 5 (29), s. 3, 2001. 

Bibliografia

• A. Rejman: Pomologia. Warszawa: PWRiL, 1994. ISBN 83-09-01612-3. Brak numerów stron w książce
• Z. Grzyb, E. Rozpara: Nowoczesna uprawa śliw. Warszawa: Hortpress, 2000. ISBN 83-86384-39-5. Brak numerów stron w książce