Ulica Rakowicka – ulica w Krakowie, w dzielnicy II Grzegórzki biegnąca od ulicy Lubicz do rzeki Białuchy, przez Wesołą i Warszawskie.
Jej nazwa nawiązuje do wsi Rakowice – ku której biegła od strony centrum miasta – obecnie będącej częścią Krakowa, odległej o około 2 km w kierunku północno-wschodnim.
Historia
Ulica powstała wraz z wytyczeniem Cmentarza Rakowickiego w latach 1800–1803. Początkowo rozpoczynała się od skrzyżowania z ul. Topolową, która przed budową dworca kolejowego Kraków Główny stanowiła połączenie z centrum Krakowa. Na skrzyżowaniu z ul. Topolową znajdowała się neogotycka rogatka miejska.
W 1847 r. ulicę przedłużono wzdłuż Parku Strzeleckiego do ulicy Lubicz. W latach 1912 i 1959 tę nazwę stopniowo nadawano kolejnym odcinkom w kierunku Białuchy.
Służyła jako droga do bastionu IVb Twierdzy Kraków, który powstał w latach 1854–1855 w okolicy Cmentarza.
W 1912 przeprowadzono linię tramwajową na odcinku między ul. Lubicz i Topolową. W 1934 r. wydłużono ją na północ do bramy cmentarza Rakowickiego. Po 1945 r. powstała pętla tramwajowa między ul. Rakowicką a aleją płk. Władysława Beliny-Prażmowskiego.
Obiekty
Zabudowa południowego odcinka pochodzi w większości z lat 1875–1930. Łączą się tu style: historyzująco-secesyjny, neorenesansowy i eklektyczny. Z kolei odcinek na północ od skrzyżowania z ul. Aleksandra Lubomirskiego posiada charakter alei wysadzanej drzewami, otoczonej bardziej urozmaiconą zabudową. Znajdują się tu m.in.:
Północny fragment (za skrzyżowaniem z ul. biskupa Jana Prandoty) biegnie ponadto wzdłuż cmentarza wojskowego, jednak oddzielony jest od niego pasem ogródków działkowych.
Pod skrzyżowaniem z ul. Aleksandra Lubomirskiego ulicę Rakowicką prostopadle przecina Tunel Krakowskiego Szybkiego Tramwaju.
Przez ulicę przebiega trasa Małopolskiej Drogi św. Jakuba z Sandomierza do Tyńca.
-
-
-
Widok na północ, w rejonie pętli tramwajowej „Cmentarz Rakowicki”
-
Widok ulicy w kierunku północnym
-
ul. Rakowicka 2 (ul. Lubicz 26)
Kamienica (proj.
Beniamin Torbe, 1909)
-
ul. Rakowicka 3
Kamienica (proj.
Władysław Kleinberger, 1899–1900)
-
ul. Rakowicka 4
Kamienica (proj.
Aleksander Biborski,
Antoni Dostal, 1910–1911)
-
ul. Rakowicka 6
Kamienica (proj. Antoni Dostal, 1910–1911)
-
ul. Rakowicka 9
Dawny dom i zakład kamieniarski braci Trembeckich (proj. Maksymilian Nitsch, 1875)
-
ul. Rakowicka 10
Wojewódzki Sąd Administracyjny
-
ul. Rakowicka 14
Kamienica (proj. Stanisław Zydroń, Stefan Matuszyński, 1936–1937)
-
ul. Rakowicka 14a
Kamienica (2015–2016)
-
ul. Rakowicka 15
Dawna willa i zakład artystyczno-ślusarski Oremusów (proj. Antoni Łuszczkiewicz, 1878)
-
ul. Rakowicka 18
Kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (Karmelitów bosych)
-
ul. Rakowicka 19 (ul. Topolowa 16)
Kamienica (1894–1895)
-
ul. Rakowicka 22.
Muzeum Fotografii.
-
ul. Rakowicka 27
Gmach Główny
Uniwersytetu Ekonomicznego
-
ul. Rakowicka 29.
Dawne austriackie koszary artylerii im. Arcyksięcia Leopolda Salwatora
-
ul. Rakowicka 43
Rogatka Miejska (Olszańska)
-
ul. Rakowicka 53
Modernistyczny budynek
-
Wypustka torowa na ul. Rakowickiej wykonana wraz z budową pętli w 1934 roku. Budowa przedłużenia trasy w kierunku
lotniska w Rakowicach-Czyżynach miała ruszyć w 1939 roku, jednak realizację przerwała wojna.
-
Ostatni odcinek ulicy przed rzeką
Białuchą, widok na północ.
Bibliografia
- Rakowicka, ulica. W: Encyklopedia Krakowa. Warszawa – Kraków: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2000, s. 835. ISBN 83-01-13325-2.
- Elżbieta Supranowicz Nazwy ulic Krakowa, Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN, Kraków 1995, ISBN 83-85579-48-6