Ukrzyżowanie świętego Piotra (wł. Crocifissione di san Pietro) – jedno z ostatnich dzieł włoskiego artysty Michała Anioła stworzone w Kaplicy Paulińskiej znajdującej się w Pałacu Apostolskim w Watykanie.
Święty Piotr, jak głosi legenda, został skazany na śmierć krzyżową w Cyrku Nerona w Rzymie około roku 64 lub 67, zgodnie z zapowiedzią Jezusa[1]. Według podania, przed śmiercią na Wzgórzu Watykańskim poprosił oprawców, aby ukrzyżowali go głową do dołu, gdyż nie czuł się godnym umierać jak jego mistrz. Tak też się stało.
Fresk przedstawiający to wydarzenie Michał Anioł namalował na zamówienie papieża Pawła III razem z innym freskiem Nawrócenie świętego Pawła. Centralną postacią fresku jest święty Piotr na krzyżu, wokół niego znajdują się grupy żołnierzy rzymskich oraz gapiów. Po prawej stronie na dole widać grupę lamentujących i przestraszonych kobiet. Wygląd apostoła patrzącego na widza oznajmia, że nie cierpi. Pierwotnie nie było gwoździ na tym obrazie, co miało oznaczać wiarę Piotra, która utrzymywała go na krzyżu. Tło przedstawionej sceny jest minimalistyczne, co pozwala skupić uwagę widza na pierwszym planie.
W 2009 odkryto autoportret Michała Anioła. Znajduje się na lewo, w niebieskim turbanie. Jak się okazało, jest bardzo podobny do innych portretów tego artysty[2]. Ten rodzaj „podpisu” Michał Anioł zastosował jeszcze dwa razy w Kaplicy Sykstyńskiej – jako skóra w ręku świętego Bartłomieja, a także jako postać Jeremiasza[3].
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
