Układ heksagonalny

Układ heksagonalny – układ krystalograficzny, w którym trzy z czterech osi leżą w jednej płaszczyźnie, mają jednakową długość jednostek osiowych, a kąt między nimi wynosi 120°. Czwarta oś jest osią sześciokrotną, ma inną niż pozostałe długość jednostki osiowej i jest do nich prostopadła^[1].

Typowymi postaciami krystalograficznymi tej grupy są:

• sześciokątne graniastosłupy
• sześciokątne piramidy (ostrosłupy)
• dwunastokątne piramidy
• podwójne piramidy

W tym układzie krystalizuje m.in. woda oraz około 8% minerałów, np. grafit, kowelin, molibdenit, pirotyn, beryl, apatyt, piromorfit, mimetezyt, wanadynit, wurcyt, cynkit, kwarc wysokotemperaturowy, nefelin.

Zobacz też

Zobacz multimedia związane z tematem: Układ heksagonalny

• sieć krystaliczna

Przypisy

1. ZbigniewZ. Bojarski ZbigniewZ. i inni, Krystalografia, wyd. 3 uaktual., Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 20–23, ISBN 978-83-01-14704-4, OCLC 749334638 .

• 
• 
• 
  kryształ heksagonalny -beryl
• 
  kryształ lodu - stan stały wody