Jarry napisał pierwszą wersję dramatu, gdy chodził do gimnazjum w Rennes w 1888 roku. Współautorami pierwotnej wersji, która nosiła tytuł Polacy byli jego szkolni koledzy, bracia Morin. Pierwowzorem tytułowej postaci był nielubiany przez uczniów nauczyciel fizyki Hebert. W tym samym 1888 Jarry wystawił sztukę w szkolnym teatrzyku kukiełkowym.
Początek sztuki przedstawia pochodzącego z Francji Ubu, byłego króla Aragonii, który po przybyciu do Polski zostaje rotmistrzem dragonów króla Wacława. Pewnego dnia jego żona Ubica namawia męża do zamachu stanu i do zabicia Wacława razem z rodziną. W spisku Ubu pomaga rotmistrz Bardior i jego żołnierze. Ubu udaje się przejąć władzę w Polsce i zabić króla, jednak jeden z królewskich synów, Byczysław, uchodzi z życiem. Duch zamordowanego króla ukazuje się synowi i błaga o zemstę. Ubu sprawuje okrutne rządy w Polsce, rabując poddanych i mordując nieposłusznych szlachciców, aby zdobyć ich majątek. Jeden z podwładnych Ubu spiskuje przeciw niemu i zostaje aresztowany, ale ucieka do Rosji, gdzie namawia cara do wojny z Ubu. Ten wybiera się na konfrontację z Rosjanami, a równocześnie jego żona zabiera się do kradzieży kosztowności zamkowych. Byczysław w międzyczasie staje na czele powstania i wyrzuca Ubicę z zamku. Rosjanie pokonują Ubu, a jego szeregi zostają rozbite, jego żona wraca do niego, po czym atakuje ich niedźwiedź. Ubica wtem udaje, że jest archaniołem Gabrielem, aby przestraszyć niedźwiedzia. Wówczas przybywa Byczysław, który ściga Ubu. Król Ubu broni się trupem zdechłego niedźwiedzia. Po pewnym czasie Ubu zostaje obalony, na tron wstępuje Byczysław, a uzurpator wraz z żoną ucieka do rodzimej Francji.
Premiera
Pierwsze wystawienie sztuki miało miejsce 10 grudnia 1896 w paryskim Théâtre de l’Œuvre, leżącym w dziewiątej dzielnicy Paryża. Jarry pracował wówczas jako sekretarz dyrektora teatru i namówił go do wystawienia swojego dramatu. Podczas premiery doszło do skandalu. Pierwsze słowo „grówno” (fr. merde/„merdre”) wywołało poruszenie wśród publiczności. Wśród zgromadzonych zasiadał między innymi irlandzki poeta William Butler Yeats, a także paryska elita artystyczna. Po premierze sztukę zdjęto z repertuaru.
↑Jarry. Ubu Roi. Drama in Five acts followed by the Song of Disembraining. First English translation and preface by Barbara Wright. Drawings by Franciszka Themerson. London: Gaberbocchus Press. 1951.