USS Dogfish (SS-350) – amerykański okręt podwodny typu Balao, jedyny okręt United States Navy noszący taką nazwę (od gatunku niewielkiego, pospolitego rekina).
Stępkę okrętu położono 22 czerwca 1944 w stoczni Electric Boat Company w Groton. Został zwodowany 27 października 1945, matką chrzestną była pani A. M. Morgan. Wszedł do służby 29 kwietnia 1946 z komandorem porucznikiem T. S. Baskettem jako dowódcą.
„Dogfish” wypłynął z New London, by pełnić zadania lokalne, a następnie w rejs na Morze Karaibskie i Bermudy w celu przeprowadzenia ćwiczeń. Przeszedł przegląd i znaczącą modernizację w stoczni Philadelphia Naval Shipyard od sierpnia 1947 do kwietnia 1948. Następnie służył zarówno w projektach eksperymentalnych, jak i w normalnej służbie operacyjnej. Od 31 października do 19 listopada 1948 wziął udział w zorganizowanych na dużą skalę ćwiczeniach floty, odbywających się na obszarze od Florydy do Cieśniny Davisa pomiędzy Labradorem i Grenlandią.
Pomiędzy 4 lutego a 3 kwietnia 1949 okręt odbył rejs do Szkocji, Anglii i Francji, a także odbył ćwiczenia konwojowe w pobliżu Przylądka Hatteras w lutym i marcu 1952. Przez następne trzy lata operował u wschodniego wybrzeża USA i na Morzu Karaibskim.
„Dogfish” wypłynął z New London 1 marca 1955 na pierwszą turę służby w ramach amerykańskiej 6 Floty na Morzu Śródziemnym. Z rejsu tego wrócił do portu macierzystego 6 czerwca. Przebywał w Halifaksie pomiędzy 4 a 14 czerwca 1956 podczas operacji „New Broom”, przeprowadzanej przez siły NATO. 8 listopada, gdy przeprowadzał ćwiczenia w pobliżu New London, zatrzymał się w pobliżu trawlera „Agda” i pomagał gasić pożar, który wybuchł na pokładzie statku. Pomiędzy 31 stycznia i 12 kwietnia odbył rejs do Zatoki Faslane w Szkocji, gdzie testował nowo zainstalowany sprzęt. Od 23 maja do 8 sierpnia 1959 służył na Morzu Śródziemnym. W październiku i listopadzie wziął udział w ćwiczeniach ZOP przeprowadzanych przez NATO. Po gruntownym przeglądzie wznowił operacje w pobliżu New London, gdzie służył w latach 60. XX wieku.
„Dogfish” został skreślony z rejestru floty i sprzedany Brazylii 28 lipca 1972. Służył w Brazylijskiej Marynarce Wojennej jako „Guanabara” (S-10) do momentu wycofania w 1983.
Dane techniczne
| Dane techniczne USS „Dogfish” (SS-350) przed i po modernizacji
|
|
Po zbudowaniu[2] |
Po modernizacji GUPPY II[3]
|
| Wyporność (wynurzony)
|
1526 (long) ton (1550 t)[2]
|
1870 ton (1900 t)
|
| Wyporność (zanurzony)
|
2424 (long) ton (2460 t)
|
2440 ton (2480 t)
|
| Długość
|
95 metrów
|
93,6 m[4]
|
| Szerokość
|
8,3 metra
|
7,4 m[4]
|
| Zanurzenie
|
5,1 metra
|
5,2 m[4]
|
| Napęd
|
4 silniki dieslowskie V16 typu General Motors Model 16-278A napędzające generatory elektryczne
2 akumulatory 126-komórkowe typu Sargo
4 szybkoobrotowe silniki elektryczne General Electric wraz z przekładniami redukcyjnymi
dwie śruby
5400 shp (4,0 MW) wynurzony
2740 shp (2,0 MW) zanurzony
|
chrapy
akumulatory ulepszone do typu GUPPY, pojemność zwiększona do 504 komórek (1 × 184, 1 × 68 i 2 × 126)
2 wolnoobrotowe silniki elektryczne o napędzie bezpośrednim
|
| Prędkość (wynurzony)
|
20,25 węzła wynurzony[5]
|
18,0 węzłów(33,3 km/h) maksymalna
13,5 węzłów (25,0 km/h) podróżna
|
| Prędkość (zanurzony)
|
8,75 węzła zanurzony[5]
|
16,0 węzłów(29,6 km/h) na ½ godziny
9,0 węzłów (16,7 km/h) na chrapach
3,5 węzła (6,5 km/h) podróżna
|
| Zasięg
|
11 000 mil przy prędkości 10 węzłów[5]
|
15 000 mil (28 000 km) przy prędkości 11 węzłów (20 km/h)[4]
|
| Długotrwałość rejsu
|
48 godzin przy prędkości 2 węzłów
75 dni na patrolu
|
48 godzin przy prędkości 4 węzłów (7,4 km/h) zanurzony[4]
|
| Załoga
|
10 oficerów
70-71 marynarzy[5]
|
9–10 oficerów
5 podoficerów
70 marynarzy[4]
|
| Sensory
|
?
|
sonar aktywny WFA
sonar pasywny JT
system kierowania ogniem torpedowym Mk 106[4]
|
| Uzbrojenie torpedowe
|
10 wyrzutni torpedowych 533 mm
(sześć przednich, cztery tylne)
24 torpedy
|
10 wyrzutni torpedowych 533 mm
(sześć przednich, cztery tylne)[4]
|
| Uzbrojenie artyleryjskie
|
1 × 127 mm /25 kalibrów
4 karabiny maszynowe
|
brak
|
Przypisy
- ↑ a b c d e f Norman Friedman: U.S. Submarines Through 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: United States Naval Institute, s. 285–304. 1-55750-263-3.
- ↑ a b K. Jack Bauer: Register of Ships of the U.S. Navy, 1775-1990: Major Combatants. Roberts, Stephen S.. Westport, Connecticut: Greenwood Press, s. 275–280. ISBN 0-313-26202-0.
- ↑ Norman Friedman: U.S. Submarines Since 1945: An Illustrated Design History. Annapolis: United States Naval Institute, s. 11–43. 1-55750-260-9.
- ↑ a b c d e f g h U.S. Submarines Since 1945 s. 242.
- ↑ a b c d U.S. Submarines Through 1945 s. 305–311.
Bibliografia
Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships.
