U-7
|
| Historia
|
| Stocznia
|
Germania, Kilonia
|
| Położenie stępki
|
11 marca 1935
|
| Wodowanie
|
29 czerwca 1935
|
 Kriegsmarine
|
| Wejście do służby
|
18 lipca 1935
|
| Los okrętu
|
zatonięcie 18 lutego 1944
|
| Dane taktyczno-techniczne
|
| Wyporność
|
na powierzchni 279 t
w zanurzeniu 328 t
całkowita 414 t
|
| Długość
|
42,7 m
|
| Szerokość
|
4 m
|
| Napęd
|
na powierzchni, dwa silniki wysokoprężne
w zanurzeniu, dwa silniki elektryczne
|
| Prędkość
|
na powierzchni 13 w.
w zanurzeniu 7 w.
|
| Uzbrojenie
|
| 3 wyrzutnie torped, 1 działko 20 mm
|
| Załoga
|
25
|
U-7 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu II B z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1935 roku. Wybrani dowódcy[1]: Oblt. Siegfried Koitschka.
Historia
Wykorzystywany głównie jako okręt szkolny w U-Bootschulflottille (flotylli szkolnej), odbył jednak 6 patroli bojowych; podczas drugiego we wrześniu 1939 roku zatopił dwa frachtowce: brytyjski „Akenside” i norweski „Takstaas” (łącznie 4524 BRT). 1 lipca 1940 roku wcielony został do 21. Flotylli – również jako jednostka szkolna.
U-7 zatonął 18 lutego 1944 roku na zachód od Piławy, najprawdopodobniej przy zanurzaniu; nikt z załogi nie przeżył katastrofy.
Przypisy
Bibliografia
- U-7. www.uboat.net. [dostęp 2008-10-22]. (ang.).
- U-7 Typ IIB. www.ubootwaffe.pl. [dostęp 2012-02-26]. (pol.).
.jpg)
