U-155 (1941)

U-155

Historia
Stocznia	AG Weser, Brema
Położenie stępki	1 października 1940
Wodowanie	12 maja 1941
Kriegsmarine
Wejście do służby	23 września 1941
Zatopiony	21 grudnia 1945
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	nawodna 1120 ton, podwodna 1232 tony
Długość	76,8 m (kadłuba mocnego 58,7 m)
Szerokość	6,8 m (kadłuba mocnego 4,4 m)
Zanurzenie	4,7 m na powierzchni głębokość zanurzenia - 230 m
Napęd
2 silniki wysokoprężne MAN M9V40/46, 9-cylindrowe, 4400 KM (3300 kW) 2 silniki elektryczne SSW GU345/34, 1000 KM (735 kW)
Prędkość	18,3 w. na powierzchni 7,3 w. w zanurzeniu
Zasięg	12.000 Mm przy 10 w. na powierzchni 63 Mm) przy 4 w. w zanurzeniu
Uzbrojenie
4 dziobowe + 2 rufowe wyrzutnie torpedowe 533 mm, 22 torpedy (lub 44 min typu A, albo 66 typu B) 1 działo 105 mm, 1 działko 37 mm plot, 1 działko 20 mm plot
Załoga	48-56 osób

U-155 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu IX C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1941 roku. Wybrani dowódcy^[1]: Kptlt. Adolf Cornelius Piening.

Historia

Zamówienie na budowę okrętu zostało złożone w stoczni AG Weser w Bremie. Rozpoczęcie budowy miało miejsce 1 października 1940. Wodowanie nastąpiło 12 maja 1941, wejście do służby 23 sierpnia 1941.

U-155 odbył dziesięć patroli, podczas których zatopił 25 jednostek o łącznej pojemności 126.664 BRT i uszkodził jedną (6736 BRT). 15 listopada 1942 roku zatopił lotniskowiec eskortowy HMS „Avenger” (13 785 t) oraz transportowiec wojska „Ettrick” (6736 BRT). 14 czerwca 1943 roku załoga U-Boota zestrzeliła Mosquito z polskiego 307 Dywizjonu, zaś 4 maja 1945 roku Mustanga z 126 Dywizjonu Royal Air Force.

Po kapitulacji III Rzeszy przebazowany z Wilhelmshaven do Zatoki Ryan (Szkocja); zatopiony 21 grudnia 1945 w wyniku operacji Deadlight ogniem artyleryjskim polskiego niszczyciela ORP „Błyskawica”.

Przypisy

1. Uwzględniono odznaczonych Krzyżem Rycerskim.

Bibliografia

• U-155. www.uboat.net. [dostęp 2008-10-20]. (ang.).
• U 155 Typ IXC. www.ubootwaffe.pl. [dostęp 2012-02-06]. (pol.).