Podczas lokautu w sezonie 2012–13 Seguin grał w szwajcarskiej National League A w zespole EHC Biel, kończąc sezon z 25 golami, najwięcej w drużynie. W 2013 wystąpił w swoim drugim finale Pucharu Stanleya, ostatecznie przegrywając serię z Chicago Blackhawks. 4 lipca 2013 roku Seguin został oddany przez Bruins do Dallas Stars w zamian za kilku zawodników, w tym Louiego Ericssona.
Młodość
Seguin urodził się w Brampton, ale wychował w Whitby. Przeprowadzka była konieczna ze względu na pracę ojca, Paula[2]. Ma dwie młodsze siostry: Candice i Cassidy. Cała rodzina Tylera uprawiała hokej. Paul grał w zespole University of Vermont. Matka Tylera, Jackie, występowała w Brampton Canadettes Girls Hockey Association. W Canadettes grają również jego siostry[2].
Ulubionym zawodnikiem Seguina w dzieciństwie był Steve Yzerman, do którego porównywany jest jego styl[4].
Kariera klubowa
Amatorska
Przez pierwsze siedem lat juniorskiej kariery Seguin występował w Whitby Wildcats z Ontario Minor Hockey Association (OMHA), po czym w wieku 13 lat wrócił do rodzinnego Brampton, by przez 3 lata grać w zespole Toronto Young Nationals[2].
Seguin został wybrany z numerem 9. przez Plymouth Whalers w OHL Priority Selection Draft 2008. Tak jak jego ojciec, Tyler rozważał występowanie w drużynie z college’u zrzeszonego w NCAA, ale postanowił dołączyć do Whalers z OHL od sezonu 2008–09[3][5]. Początki w OHL dla Seguina były trudne; zdobył jedną bramkę w pierwszych siedemnastu występach, zanim zmiana w sposobie prowadzenia drużyny pozwoliła znaleźć mu swoje miejsce w lidze[6][2].
By jeszcze lepiej rozpocząć kolejny sezon, Seguin spędził lato pracując nad swoją grą i siłą fizyczną. „Tego lata zwiększyłem masę mięśniową o 6 kilogramów [...] Na siłowni byłem 4–5 dni w tygodniu i robiłem tak przez miesiąc tuż po zakończeniu sezonu”, mówił Seguin[6]. Jego poświęcenie opłaciło się; Tyler rozpoczął sezon z 36 punktami w 18 meczach. Jego występy na początku sezonu sprawiły, że został wybrany przez NHL Central Scouting Bureau najbardziej obiecującym zawodnikiem w nadchodzącym NHL Entry Draft 2010[7][8]. Ostatecznie w drafcie miał numer drugi; wyprzedził go Taylor Hall, wybrany przez Edmonton Oilers[9][10].
Zawodowa
25 czerwca 2010 Seguin został wydraftowany przez Boston Bruins z numerem 2., wykorzystując wybór, który drużyna wcześniej otrzymała od Toronto Maple Leafs po oddaniu do Toronto Phila Kessela[11]. 3 sierpnia 2010 Seguin podpisał entry-level contract z Bruins, a 9 października zadebiutował w NHL w przegranym z Phoenix Coyotes 2–5 spotkaniu. Pierwszą bramkę zdobył 10 października, również przeciwko drużynie z Phoenix, wbijając krążek do bramki Ilji Bryzgałowa[12]. Seguin wziął udział w Rookie Skills Competition podczas weekendu gwiazd NHL w 2011 roku. W trakcie sezonu o koledze z drużyny, Patrice Bergeronie, powiedział: „całe moje życie marzyłem, by być dobrym, wszechstronnym zawodnikiem i liderem, a Bergie z pewnością ma to wszystko. [...] [Bergeron] jest zawsze skoncentrowany i wszyscy w szatni go za to szanują. Koniec końców i tak musisz wyrobić swój styl, więc nie chcę być Patrice Bergeronem, ale wszystko co robi [jest dobre], od strefy defensywnej po umiejętności, w przewadze i w osłabieniu. Poradzi sobie w każdej sytuacji, i taką osobą chcę być w przyszłości”[13].
Po pominięciu Seguina przy ustalaniu składu w pierwszej i drugiej rundzie play-offów w 2011 roku, został do niego włączony na pierwszy mecz rundy 3. przeciwko Tampa Bay Lightning po tym, jak podstawowy środkowy Patrice Bergeron doznał lekkiego wstrząśnienia mózgu[14]. W swoim debiucie Seguin zdobył bramkę i zanotował asystę, a w drugim meczu dwie bramki i dwie asysty. Został pierwszym nastolatkiem, który zdobył 4 punkty w play-offach o Puchar Stanleya od 1989 roku i Trevora Lindena z Vancouver Canucks[15]. Po zwycięstwie 4–0 w siódmym meczu, 15 czerwca 2011 Boston Bruins zdobyli Puchar Stanleya w finałowej rundzie pokonując Vancouver 4–3[16].
5 listopada 2011, w meczu z Toronto Maple Leafs, Seguin ustrzelił swojego pierwszego hat tricka w NHL[17]. 14 listopada został wybrany First Star of the Week za jego 4 bramki i 2 asysty, które pomogły Bruins w trzech zwycięstwach jednego tygodnia. 8 grudnia wystąpił w setnym meczu w NHL w swojej karierze, przeciwko Florida Panthers. 22 kwietnia 2012 Seguin zdobył bramkę w dogrywce szóstego spotkania w ćwierćfinałach konferencji wschodniej z Washington Capitals. Mimo kolejnej bramki w meczu siódmym Bruins przegrali w dogrywce i odpadli z play-offów[18]. Sezon 2011–12 zakończył jako najlepszy strzelec zespołu.
Na czas lokautu w sezonie 2012–13, Seguin wybrał występy w szwajcarskiej National League A w zespole EHC Biel – tym samym, który wybrała inna gwiazda NHL, Patrick Kane[19]. W 29 występach w NLA Seguin strzelił 25 bramek i zanotował 15 asyst. Tyler był również członkiem reprezentacji Kanady na Pucharze Spenglera w 2012 roku[20], gdzie zdobył z drużyną złoty medal[21]. Po zakończeniu lokautu, zawodnicy grający w NHL mieli do rozegrania tylko 48 meczów w sezonie[22]. Seguin zakończył go z 32 punktami (16 bramek i 16 asyst). Bruins dotarli do finału Pucharu Stanleya, jednak przegrali go z Chicago Blackhawks w sześciu meczach (2:4)[23][24]. W play-offach 2013 zdobył 1 bramkę i zanotował 7 asyst.
4 lipca 2013 Seguin, razem z Richem Peverleyem i Ryanem Buttonem, zostali oddani do Dallas Stars, w zamian za Louiego Erikssona, Reilly’ego Smitha, Matta Frasera i Joe Morrowa[25]. Z powodu wcześniejszego zastrzeżenia numeru 19 przez Dallas Stars, które w ten sposób chciało uczcić Billa Mastertona, Seguin zmienił numer, z którym występował w Bostonie, na 91 („odwróconą” dziewiętnastkę)[26]. Występy Seguina u boku Jamiego Benna sprawiły, że stali się oni wiodącą siłą w całej lidze[27]. 14 listopada 2013 Tyler Seguin zanotował rekordowy, 5-punktowy występ (4 bramki i 1 asysta) w zwycięskim 7–3 spotkaniu z Calgary Flames. 14 marca 2014, po pokonaniu Ala Montoyi z Winnipeg Jets, po raz pierwszy w swojej karierze osiągnął poziom 30 bramek w sezonie[28]. Sezon 2013–14 zakończył na 4. miejscu w lidze pod względem swojej rekordowej liczby zdobytych bramek (37) i punktów (47) w 80 spotkaniach[29]. W sezonie 2014–15 strzelił 37 goli i zanotował 40 asyst, drugi raz z rzędu zdobywając więcej niż 30 bramek[30].
13 września 2018 Seguin przedłużył kontrakt ze Stars o 8 lat. W trakcie trwania umowy zawodnik ma zarobić 78,8 mln dolarów[31].
Kariera międzynarodowa
Seguin był członkiem reprezentacji Kanady w Memoriale Ivana Hlinki w 2009 roku, którą poprowadził do złota będąc jej najlepszym strzelcem (10 punktów w 4 meczach). Wcześniej zdobył złoty medal z Team Ontario na World U-17 Hockey Challenge w 2009 roku[32], a turniej zakończył na drugim miejscu wśród punktujących z 11 punktami w sześciu spotkaniach[33]. W 2015 reprezentował Kanadę w zwycięskich Mistrzostwach Świata w Hokeju na Lodzie 2015[34].