Twierdza Golubac (serb. Голубачки град) – średniowieczna forteca położona na południowym brzegu Dunaju, przed Żelazną Bramą, ok. 5 km od miejscowości Golubac w Serbii, wyznacza zachodnią granicę Parku Narodowego Đerdap.
Położenie
Twierdza leży w okręgu braniczewskim ok. 5 km na wschód od miejscowości Golubac w północno-wschodniej Serbii przy granicy z Rumunią[1]. Wznosi się na południowym brzegu Dunaju przed Żelazną Bramą i wyznacza zachodnią granicę Parku Narodowego Đerdap[1]. Po drugiej stronie rzeki, na terenie Rumunii, znajdują się ruiny zamku Laslowar[1].
Historia
Twierdza została wzniesiona przez Węgrów w miejscu rzymskiego Castrum Columbarum najprawdopodobniej w drugiej połowie XIII wieku[1]. Po raz pierwszy Golubac wzmiankowany jest jednak dopiero w 1335 roku[1], jako węgierska twierdza graniczna[2]. W 1391 roku forteca została zajęta przez Turków[1]. Przez wieki przechodziła z rąk do rąk Węgrów, Turków, Serbów i Habsburgów, by w 1867 roku znaleźć się w posiadaniu Serbii[1][2]. 12 czerwca 1428r, podczas walki z Turkami, w Golubacu zginął Zawisza Czarny z Garbowa[3], co jest upamiętnione tablicą.
Architektura
Z twierdzy zachowało się dziewięć wieży wznoszących się na wysokość 20–25 m[1]. Mury twierdzy, o średniej grubości 2,8 m, biegną od rzeki w górę wzdłuż stromych zboczy[1]. W latach 20. XX w. przez dwie bramy twierdzy przeprowadzono nowe drogi[2]. Wody rzeki podniosły się po zbudowaniu, w latach 1963–1972, elektrowni wodnej Đerdap, co daje wrażenie, że ruiny „wyrastają” z wody[2]. Twierdza ma status zabytku o szczególnym znaczeniu[4].
Wśród projektów realizowanych w ramach Strategii UE dla Regionu Dunaju (ang. EU Strategy for Danube Region, EUSDR) z funduszy Instrumentu Pomocy Przedakcesyjnej (ang. Instrument for Pre-accession Assistance, IAP) miała być sfinansowana rekonstrukcja twierdzy Golubac do końca 2016 roku[5]. W terminie tym wykonano jednak jedynie 15% prac i nie wiadomo kiedy projekt zostanie ukończony[6].
Przypisy